شهاب‌الدین سهروردی معروف به شیخ اشراق (۵۴۹ ـ ۵۸۷ق) از بزرگ‌ترین فیلسوفان متأله ایران و احیاگر «حکمت خسروانی ایران باستان» و بنیانگذار فلسفه اشراقی است. او در سفر به حلب سوریه، با ملک ظاهر پسر صلاح‌الدین ایوبی آشنا شد و در حلقه دانشوران مورد علاقه او قرار گرفت؛ اما سخنان بی‌پرده‌اش در بیان معتقدات باطنی، به مذاق قشریون خوش نیامد و به دستور صلاح‌الدین در ۳۸ سالگی کشته شد. هشتم مرداد روز بزرگداشت اوست.
کتزیاس مورخ و پزشک دربار هخامنشی بنیانگذار این شهر را سمیرامیس می‌داند. مورخان یونانی و رومی زیادی همزمان با دوره هخامنشی و سلوکی و اشکانی اشارات زیادی به هگمتانه و مناطق پیرامونی آن کرده‌اند.
شیخ شهاب الدین سهروردی عارف اندیشمندی است که حکمتی به نام اشراق را بنیان گذاشت و رساله‌ای به نام عقل سرخ را قلم زد. این رساله فلسفی و به زبان رمز است. نکته قابل توجه، کاربرد شیخ از عناصر و اساطیر اوستایی و شاهنامه در این رساله است.
هانری کربن در تفسیر فلسفه سیاسی فارابی، بر آن است که او در بسیاری از موضوعات سیاسی، از دیدگاه افلاطون فراتر رفته و اصالت دینی آرای سیاسی خود را به عنوان فیلسوفی مسلمان حفظ نموده است و فلسفه سیاسی او با فلسفه نبوت در اندیشه شیعی مطابقت دارد.
معرفی کتاب کتابخانه‌ها و گنجینه‌های اهدایی به مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی (۱۳۶۳-۱۴۰۱ش)
هانری کربن ـ شرق‌شناس و شیعه‌پژوه فرانسوی ـ با اتخاذ رویکرد فراتاریخی در نگارش تاریخ فلسفه اسلامی، به صورت غیرتخصصی به فلسفه سیاسی فارابی نیز توجه نشان داده و نقش به‌سزایی در تبیین و معرفی آرای سیاسی او به جوامع غربی داشته است.
ویل دورانت در جلد اول كتاب تاریخ تمدن می‌نویسد كه تمدن در نگاه كلی عبارت از یك نظم اجتماعی است كه موجب خلاقیت در فرهنگ شده و به مسیر خود ادامه می‌دهد. در تمدن چهار ركن و عنصر اساسی را می‌توان تشخیص داد كه عبارتند از: ۱-پیش‌بینی و احتیاط در امور اقتصادی، ۲- سازمان سیاسی، ۳-سنن و اخلاق، ۴-كوشش در راه معرفت و گسترش هنر. تمدن هنگامی نمایان خواهد شد كه در یك جامعه آشوب و پریشانی و بی‌ثباتی پایان پذیرفته باشد، زیرا امنیت است كه موجبات خلاقیت، اختراع و ابداع می‌شود.
اندرزنامه‌نویسی یا ادبیات پند و اندرز از دیرباز در ایران باستان و دیگر مناطق خاورمیانه جایگاهی ممتاز داشت و در عصر اسلامی رواج و گستردگی خارق‌العاده‌ای یافت و به نوع ادبی بسیار محبوبی تبدیل شد. این آثار در شکل کهن آن، معمولاً در قالب وصیت تدوین می‌شدند؛ یعنی نصایحی که پدری در بستر مرگ یا در موقعیت‌هایی خطیر به پسرش بیان می‌کند یا شخصی سالخورده خطاب به نسل آینده، آنها را بر زبان می‌آورد یا می‌نویسد.
«استیفا» در لغت به معنی حق یا مال خود را تمام و کمال گرفتن، و یا حق چیزی را کامل ادا کردن است و در اصطلاح، دانشِ قوانینی است که مستوفیان با آن دخل‌وخرج اموال دیوان و کیفیت و کمیت محاسبات آن را معلوم می‌کردند و اسناد و دفاتر مالی و آماری مملکت را مطابق آن قوانین می‌نوشتند.
تاریخ پرمعنا و فرهنگ پربار ایران ، شایستۀ تأمّل و عنایتی است که مردم کشور ما باید به اهمیّت آن واقف بمانند، از این تاریخ و از این فرهنگ کمک بگیریم و روی خود را به سوی نیمرخ روشن زندگی بگردانیم. از طریق بازیافت خود و باز شناخت خود است که می توانیم امروز و فردای خود را بارور سازیم .
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید