به مناسبت فرا رسیدن ایام محرم و صفر بنا دارم در سلسله مقالاتی، نگاه غیر شیعیان -اعم از مستشرقان یا نویسندگان و روشنفکران معاصر اهل سنت- را به حادثه عاشورا؛ ریشهها و پیامدهای آن بنویسم تا خوانندگان محترم از زاویه نگاه دیگری نیز بتوانند با این بزرگترین حادثه تاریخ تشیع آشنا شوند.
باید به حکیمی چون ملاصدرا حق داد آنجا که میگوید میان نظریه ابنعربی و معتزلیان، به رغم شباهت ظاهریشان، بسی فرق است و هرگز نمیتوان نظر ابنعربی را تا سطح دیدگاه خلافِ عقل معتزلیان تنزل داد، بلکه نظر او را «محمل صحیح و وجه وجیهی» است که باید برای فهم آن کوشید.
این نوشتار تقریر جلساتی از درسگفتارهای نویسنده در مجمع فلاسفه ایران است که با حضور استادان علوم انسانی برگزار میشود. این جلسات با هدف تقویت بنیانهای اندیشهورزی و تعاملات جهان اسلام و غرب پیش میرود و با تکیه بر خوانش متون مهم حکمت اسلامی، سعی در احیای دیدگاه تعاملمدارانه تفکر اسلامی ـ ایرانی و پیوند آن با روزگار حاضر دارد. در این بخش یکی از مباحث ابن عربی مطرح می شود.
ساختار ذهنی هر فرد نتیجه تعامل نیروهای بالقوه ذهن با عین، یعنی محسوسـات و امـور خـارجی اسـت كـه ذهنیـت نامیـده میشود. ذهنیتها، فعلیتهای قوای ذهنی است كه اغلب، ناهمگون و متضاد و مجموعهای از پیشدانسته، پیشدید، پیشفهم یا پیشتصور و پیشداشتهایی است كه ذهنیت هر فرد را طی تجربیات زندگی تالیف كرده و این همه، مولفههایی است كه یا به مولفههایی دیگر مبدل شده یا جایگزین مولفههایی دیگر میشود
كشف آثار باستانشناسی همیشه اهمیت بسیار بالایی در تحلیلهای تاریخی داشته است. این آثار از مهمترین قرائن تشخیص صحت یك رویداد، یك شخصیت یا یك واقعه تاریخی است. حالا در سرزمین حجاز سنگنوشتهای پیدا شده كه به احتمال زیاد نوشته حنظله بن ابی عامر یكی از صحابه رسول خدا است. محققان تاریخی و باستانشناسان احتمال دادهاند كه این سنگنوشته مربوط به دوران پیش از هجرت پیامبر اكرم (ص) به مدینه است.
درخت همواره در فرهنگهای مختلف به عنوان یکی از نمادها، مورد توجه و ستایش قرار گرفته است. آثار این تقدیس و احترام را حتی امروزه میتوان در میان مردم دید. در باور انسان، درختان به علت ریشه داشتن در خاک و متصل بودن به زمین، با رشد به سوی بالا و حرکت به سمت آسمان (همان عالم دیگر) ارتباط خود را با خدایان حفظ کردهاند. درخت از جنبهی زندگیبخش بودن و باروری نیز مورد تقدیس است.
فاطمه سیّاح (۱۲۸۱-۱۳۲۶) اولین بانوی استاد دانشگاه تهران، و صاحب کرسی نقد ادبی در دانشگاه تهران بود که پس از مرگش این کرسی بهناچار و به علت وجود نداشتن جانشین مناسب برچیده شد.
گفتمان نوین جهانی مبنی بر لزوم احترام و به رسمیتشناختن تنوع فرهنگی و زبانی که سالهاست در تریبونهای نهادهای بینالمللی نظیر یونسکو طنین افکن شده، زبانی را به خانه وجود انسان دانسته است. ما با آوا، لحن و صدا به دنیا میآییم و در جریان رشد خود، تواناییهای گفتاری و بیانیمان شکوفا میشود. اگر یک زبان را درخت و مادر بیان و گفتار بدانیم، شاخ و برگ آن گویشها و لهجههای آن زباناند و فرهنگ و اندیشهها در بسترش شکل میگیرند و میبالند و متقابلا در آنها تاثیر میگذارند.
مرحوم استاد احمد مهدوی دامغانی (۱۳ شهریور ۱۳۰۵ ـ ۲۷ خرداد ۱۴۰۱) در مشهد در خانوادهای اهل علم دیده به جهان گشود. دوره سطح حوزوی را به کمال در همان شهر به پایان رساند، سپس در سال ۱۳۲۷ از دانشکدهٔ الهیات دانشگاه تهران و در سال ۱۳۳۳ در رشتهٔ ادبیات فارسی از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران با کسب رتبه اول، کارشناسی گرفت. در سال ۱۳۴۲ از دانشگاه تهران درجهٔ دکتری در زبان و ادبیات فارسی گرفت.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید