گفتگو

مترجم شاهنامه به زبان اسپانیایی با اشاره به اینکه برای اولین بار پس از هزار سال شاهنامه را به زبان اسپانیایی ترجمه کرده است، گفت: ترجمه شاهنامه برای من یک تجریه عرفانی بود؛ از صفحه نخست تا صفحات پایانی لذت بردم. شاهنامه سرشار از سمبل و یک قلعه بلند است که نه آفتاب و نه باد آن را خراب نمی‌کند.

سعید ناجی با اشاره به تفکیک فلسفه به دو شاخه آکادمیک و آماتور، معتقد است فلسفه به معنای دوم، یعنی روی آوردن فردِ سوالمند به فلسفه برای پاسخ به پرسش‌های بنیادین خود، در ایران جایگاه درخوری ندارد. به گفته او، این شاخه اصیل و دانش‌محور که سقراط با محوریت گفتگو آن را ترویج می‌کرد، برخلاف رویکرد آکادمیکِ حافظه‌محور، عمدتاً به فراموشی سپرده شده است.

به نظر می‌رسد تفسیری که مک‌اینتایر از نظریه بحران معرفت‌شناختی ارائه می‌دهد، ما را در فهم تحولات فکری تاریخ ایران بسیار کمک می‌کند.

معصومعلی پنجه گفت: نکته‌ای که باید به آن اشاره کنم این است که هیچ یک از ترجمه‌های مرحوم حسن کامشاد صرفا ترجمه نیست، یعنی زنده‌یاد حسن کامشاد یک مترجم مولف بود.

عبدالله کوثری در گفت‌وگو با ایبنا گفت: درگذشت حسن کامشاد ضایعه‌ای بزرگ برای فرهنگ و ادبیات ایران است. او زندگی پرباری داشت و با ترجمه‌های ارزشمندش خدمتی بزرگ به وطنش کرد. کامشاد و دوست نزدیکش، شاهرخ مسکوب، نمونه‌هایی درخشان از فرزندانی بودند که به وظیفه فرهنگی خود در قبال جامعه عمل کردند.

پرسش من فارسی‌زبان با رولان بارت یکی نیست. ما با یک چیز واحد سر و کار نداریم که یک پرسش داشته باشیم. ولی از سویی آشنایی با رولان بارت برای من بی‌حاصل نیست. این فرصت را می‌یابم که پرسشگری را از او یاد بگیرم، به جای اینکه بخواهم همان پرسش را دوباره تکرار کنم.

به عقیده استادان ادبیات و ایرانشناسی، در گستره ادب فارسی، شعر سبک خراسانی با رویکردی خردمحور و عقل‌گرایانه شکل گرفته است؛ از فردوسیِ حماسه‌سرا که خرد را سنگ بنای روایت‌های ملی خود می‌داند، تا خیامِ فیلسوف‌مآب که با زبان رباعی، پرسش‌های عقلانی ژرفی را طرح می‌کند.

خیام، حکیمی که با فراخوان حیرت‌هایش، انسان را به عبور از فطرت اول (عالم محسوس) به سوی فطرت ثانی (عالم معقولات) دعوت می‌کند، با مطالعه آثارش، باب حکمت را به روی مخاطب باز می‌کند. دعوتی که به تعبیر ارسطو، اولین منزل حکمت است.

مسعود جعفری جزی، پژوهشگر ادبی،گفت: آثار استاد موحد، به‌ویژه تصحیح مقالات شمس و مثنوی، به جهانی‌شدن شناخت مولانا و شمس کمک کرده است. ارتباط ایشان با محافل علمی بین‌المللی، از جمله دانشگاه‌های ترکیه و همکاری با مستشرقانی مانند آرتور آربری و ولادیمیر مینورسکی، باعث شده که آثارشان در محافل ایران‌شناسی و عرفان‌پژوهی جهانی مورد توجه قرار گیرد. این تأثیر، به‌ویژه در میان پژوهشگران جوان و اهل قلم، به شکل‌گیری نگاهی تازه به عرفان پارسی منجر شده و زمینه‌ساز ادامه این مسیر در آینده شده است.

در نگاه عموم وقتی از نقد و انتقاد سخن به میان ‌می‌آید معمولا نگرشی منفی و سلبی به ذهن متبادر می‌شود. در نگاه سنتی، هرگاه سخن از یك متن در میان باشد، نقد آن به معنای ردیه نوشتن بر آن است.