مقاله

۱۹ مهر ماه تولد ۸۶ سالگی استاد محمدرضا شفیعی‌ کدکنی آموزگار بزرگ و معاصر ادب، اخلاق و عرفان است.

ایرانیان، سال را به دو بخش تقسیم می کردند؛ نیمه اول با «جشن نوروز» و «نیمه دوم» با «جشن مهرگان» آغاز می شد. در هر دو مراسم، سفره ای می انداختند که بر سفره نخست، هفت سین و بر سفره مهرگان، شیر، نان، آینه، آویشن، حبوبات، انار و ... می گذاشتند.

محمد حسینی باغسنگانی، پژوهشگر، در یادداشت خود با عنوان «محمدرضا شفیعی‌کدکنی؛ چهره‌ای فراگیر در زبان و ادب فارسی» به تبار علمی، تأثیر داخلی و جهانی و نقش شاگردپروری این ادیب و استاد زبان و ادبیات فارسی پرداخته است.

دکتر احمد کاظمی رئیس مرکز پژوهشی حقوق اقلیت ها و استاد حقوق بین الملل دانشگاه در نشست کارگروه تاریخ انجمن افراز با موضوع «پیوندهای تاریخی – فرهنگی ایران و جمهوری آذربایجان» گفت: ایران و جمهوری آذربایجان فراتر از پیوند، یکپارچگی تمدنی و دینی دارند و این موضوع در هفت مولفه تمدنی و دینی نمود و بروز دارد.

موسسه الفرقان در یادنامه‌ سال ۲۰۱۸ «بحوث و دراسات مهداه الی ایرج افشار» مقاله‌ای از اکمل‌الدین احسان اغلو با عنوان «ایرج افشار کما رأیته» (ایرج افشار آنگونه که من دیدم) را منتشر کرده است.

تورج دریایی: یکی از ویژگی‌های مهم ایرج افشار یادداشت‌نویسی او بود و ما می‌توانستیم یافته‌های محلی، نوشته‌ها، کتیبه‌ها و… را در فضاهای بومی ایران ببینیم. برای من ایران‌شناسی یعنی شناخت ایران به همین گونه‌ای که ایرج افشار انجام می‌داد.

میبدی در دوره ای قلم می زد که اندیشمندان آن را دورۀ رشد و شکوفایی و ارزشمندی زبان و ادبیّات فارسی می دانند ، عصری که نثر و نوشتار به پختگی و کمال رسید و بسیاری از نویسندگان خوب و توانای زبان فارسی دراین هنگام پای به عرصه نهادند .

منوچهر جوکار با انتقاد از برنامه‌های «روز شعر و ادب فارسی» در تبریز می‌گوید: وقت تجدید نظر در نام‌گذاری این مناسبت فرارسیده است و بسیار ضرورت دارد روز شعر و ادب فارسی از روز بزرگداشت استاد شهریار جدا شود.

رضا داوری اردکانی: هوش مصنوعی جانشین انسان خردمند شده است و توقع این است که کار او را انجام دهد! ظاهراً وضع روزگار هم چنان است که گویی می‌خواهد هوش مصنوعی جانشین انسان شود!

در روزگار باستان، ایران نظارتی تام و تمام بر راه ابریشم ــ که ارتباط تجاری میان شرق و غرب و همچنین نظارت بر راههای دریایی و زمینی ادویه که راه تجارت هند با غرب را تأمین می‌کرد ــ داشت و برای حفظ منافع ملی، اجازۀ تغییر مسیر این راهها را به قدرتهای جهانی وقت نمی‌داد. در روزگار معاصر نیز ایران این موقعیت راهبردی را همچنان حفظ کرده است.