مقاله

بدون تردید سیروس پرهام به عنوان یکی از مدیران ملی ایران به‌شمار می‌رود که دلبستگی وصف‌ناپذیر به تاریخ و تمدن ایران داشت و ایران‌دوست و ایران‌مدار بود، و از این رو شایسته احترام و ارادت عمیق ایرانیان خواهد بود.

عبدالحسین زرین‌کوب را می‌توان از برجسته‌ترین چهره‌های علمی و فرهنگی ایران معاصر دانست؛ اندیشمندی که با تلفیق سنت‌های بومی و روش‌های علمی نوین، تاریخ و ادبیات را در نسبت با هویت ملی بازخوانی کرد و الگویی ماندگار از پژوهش‌گری مسئول ارائه داد.

فرزانه گشتاسب: کتایون مزداپور را به درستی باید بانوی نجات‌بخش دست‌نویس‌های ایرانی اوستا دانست. همین برای مزداپور کافی بود اینکه ببینند این میراث کهن و دستنوشته‌های ارزشمند و در خطر نابودی، در جایی امن آرام گرفته‌اند.

نخستین شاهان شاهنامه به اصطلاح culture heroes هستند، یعنی بنای تمدن و فرهنگ را بنا بر تصور آنها نهاده‌اند. یکی از اینان هوشنگ است که پوشش و جامه از اوست

از دیرباز پژوهشگران بسیاری از مسلمان و غیرمسلمان، با انگیزه های متفاوت، درباره موضوعات و وجوه مختلف قرآن کریم بحث و بررسی کرده اند که جا دارد بخشی از آنها را به صورت فشرده در دانشنامه قرآنی گنجاند؛ کاری که اولیورلیمن کرده است و نوشتار زیر یکی از آن مقالات است

مستشرقان و تمام پژوهشگرانی که ابن سینا را در درون سنت مشائی مورد مطالعه قرار دادند نتوانستند فهمی صحیح از اندیشه‌های اصیل او داشته باشند.

یکی از آثار مهم ژیلبر لازار، که مجموعه‌ای از مقالات پژوهشی اوست، کتابی است با عنوان «شکل‌گیری زبان فارسی». این مقالات در حوزه‌هایی چون تحول نحوی و صرفی زبان فارسی، نسبت آن با زبان‌های ایرانی میانه، جایگاه گویش‌های منطقه‌ای، و بررسی‌ای آماری از وام‌واژه‌های عربی در زبان فارسی است.

ابن‌سینا که از بزرگ‌ترین دانشمندان، پزشکان و فیلسوفان ایران و اسلام است، در آثار پربرگ و بار خود افزون بر نگرش مرسوم علمی متعارف، رویکرد تمثیلی نیز دارد و این امر در آثار تأویلی‌او و خاصه در باب نفس که بحث بسیار مهمی در فلسفه محسوب می‌شود، ظهور بارزی دارد. نویسنده در نوشتار زیر به‌ویژه «رساله حیّ بن یقظان» را مورد بحث و بررسی قرار می دهد

اول شهریور ماه هر سال به عنوان روز بزرگداشت محمد بن جریر طبری، صاحب كتاب ارزشمند تاریخ طبری در جهان اسلام گرامی داشته می‌شود. ترجمه فارسی (از عربی) تاریخ طبری یك مجموعه ۱۶ جلدی است كه به تاریخ جهان اسلام و ایران تا قرن چهارم ه-ق می‌پردازد.

مرحوم استاد فرشچیان از جمله معدود هنرمندان نگارگری بود که تلاش می‌کرد نگارگری ایرانی معاصر شود، به این معنی که اتصالش به ریشه برقرار باقی بماند و در عین حال حرف نو هم بزند. این در حالی است که عمدتا در حوزه نقاشی و نگارگری ما شاهد کسانی هستیم که اساساً اتصال به ریشه را برنمی‌تابند.