«القانون فی الطب» در هزار سالی که از تألیفش می گذرد، همواره مهم شمرده شده است و یکی از منابع اصلی در تشخیص بیماری و دارو و درمان بوده است. چند سالی است که آقای دکتر نجفقلی حبیبی با حمایت بنیاد بوعلی در همدان، مشغول تصحیح این کتاب ارجمند است و به تازگی جلد سوم آن در د سترس دانشوران قرار گرفته است. بدین ترتیب جا دارد گفته شودکه کار دکتر حبیبی در امتداد راه روشن حکمت ایرانی است
در قلب ایران، آن جایی كه دیر زمانی گاهوارۀ هنر و معماری بوده است، هنرمند پرتوان و وارسته ای بر بیاض كاغذ، سواد خطوط زیبا و چشم نوازی را ترسیم می كند كه در نگاه نخست، هر بیننده ای را به شگفتی وا می دارد.
۱۴ آبان «روز فرهنگ عمومی و فرهنگ خصوصی » است؛ موضوعی که برای همگان در جهان بسیار مهم است؛ اما برای ایرانیان که به هر دلیل فرهنگ مهمترین رکن هویت ملی و دینی شان به شمار می آید، جایگاه برجسته تری دارد. یکی از مهمترین ناقلان فرهنگ نیز در طول زمان دبیران بوده اند
مسلمانان پس از نگارش اولین رساله‌های نظری ـ هنری خود، در عرصة ارزیابی و سنجش سره از ناسره، واژه نقد را برگزیدند. در گلستان هنر مؤلف از اصطلاح «نقد هنر» و «نقاد» استفاده نموده و ضمن اینکه در آغاز هر بخش، منشأ قدسی آن هنر را وانموده، کسانی را که به ضوابط و اصول قدسی این هنرها پایبند نبوده‌اند، سرزنش کرده است.
فرهنگ و ادبیات بخش مهمی از هویت هر ملتی را تشکیل می دهد. شاهنامه و سایر متون کهن همچون اوستا نیز یک وجه اهمیتشان همین امر است. آنچه در پی می آید، بررسی یکی از شخصیت های کلیدی هر دو کتاب است که در متون دوران اسلامی به عنوان فردی معنوی شناسایی می شود.
در یکی از تاریک‌ترین دوران تاریخ ایران، حکیمی برخاست که نشان داد خرد و عمل می‌توانند جهان را دگرگون کنند. خواجه نصیرالدین طوسی، فیلسوف، سیاست‌مدار و منجم، در دل آشوب‌های مغول و زوال خلافت عباسی، با حکمت عملی خود، مسیر تاریخ ایران را روشن کرد و پیوند میان عقل، اخلاق و قدرت را به نمایش گذاشت.
چنان‌که متونِ ادبی فارسی و پژوهش‌های شاهنامه‌شناسان نشان می‌دهند، نامِ «کوروش» آن‌گونه که امروز انتظار می‌رود، در شاهنامه به صورتِ صریح و مستقل حضور ندارد یا جایگاهِ برجسته‌ای نیافته است. فهمِ این پدیده برای مطالعاتِ تاریخی - ادبی حائز اهمیت است، چراکه نشان‌دهنده چگونگیِ شکل‌گیریِ حافظه تاریخی، عواملِ برجسته‌سازی یا حذف شخصیت‌ها و تعامل میان اسطوره و تاریخ در متن‌های حماسی است.
یک باستان‌شناس و متخصص دوره هخامنشی می‌گوید: «در متون بابلی، کوروش نه فاتحی خون‌ریز، بلکه پادشاهی دادگر و برگزیده خدای مردوک معرفی شده است، که صلح و آرامش را به بابِل بازگرداند.»
پاسارگاد نخستین مرکز حکومتی هخامنشیان در دشت مرغاب در شمال استان فارس امروزی واقع شده است. بنا به نوشته مورخین یونانی از جمله هرودوت، کتزیاس، استرابون و پولیانوس، کوروش در آخرین نبردش با آستیاگ، آخرین شاه ماد، در دشت مرغاب و محل کنونی پاسارگاد پیروز می‌شود و پادشاهی ماد را از بین می‌برد.
من معتقدم شیخیه را باید شناخت. خوب هم باید شناخت. بر اساس منابع دست اول آن و نه ردیه‌ها و اتهام نامه‌هایی كه بر علیه آنها نوشته یا پرداخته شده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید