آبی

آبی، رضی‌الدین محمد بن محمد بن زید بن داعی حسینی (د 654 ق / 1256م) فقیه و محدث امامی. نسبش به امام سجاد(ع) می‌رسد و نیاكانش از قریۀ آبه (= آوه) برخاسته‌اند و از چندین نسل پیش از خود او مجاور نجف گشته‌اند. از سید بن طاووس و محقق حلی بلاواسطه، و به واسطۀ پدربزرگ و جد پدرش از سیدمرتضى و شیخ طوسی و سَلار و ابن بَراج روایت كرده است. فقیهان بزرگی مانند شهید اول به چند واسطه از او روایت كرده‌اند. سند استخاره با تسبیح به او منتهی می‌شود.

مآخذ

آقابزرگ، طبقات أعلام الشیعة (القرن السابع)، بیروت، دارالكتاب العربی، 1972م، ص 172؛ افندی اصفهانی، عبدالله، ریاض العلماء، به كوشش محمود مرعشی و احمد حسینی، قم، 1401ق، 5 / 157؛ حُرعاملی، محمد بن حسن، أمل الآمل، به كوشش احمد حسینی، بغداد، مكتبةالأندلس، 1385ق، 2 / 303؛ خوانساری، محمدباقر، روضات‌الجنات، به كوشش اسدالله اسماعیلیان، بیروت، دارالكتاب العربی، 6 / 320؛ خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، 1983م،‌ 17 /  208؛ دانشنامۀ ایران و اسلام؛ قمی، عباس، سفینةالبحار، بیروت، دارالمرتضى، 1 / 55؛ همو، الكنى و الألقاب، تهران، 1397ق، 2 /  9؛ همو، هدیةالأحباب، تهران، امیركبیر، 1363ش، ص 101؛ مدرس، محمدعلی، ریحانةالأدب، تبریز، 1346ش، 1 / 65؛ نوری، حسین، مستدرك الوسائل، قم، اسماعیلیان، 3 / 444.
 

محمدعلی مولوی