آسنتر

آسنتر \āsnatar\، یا آسنَتار، از موبدان زردشتی در آیینهای نیایش که شست‌و‌شوی ابزارها و آوندها، و کار پالایش هوم با او بوده است (اوشیدری، 110). آسنتر از ریشۀ «سْنا»، به معنی شستن، گرفته شده است (بارتولمه، 341). جای آسنتر در سمت چپ نیایشگاه، میان هاونان در سمت چپ و آذروخش در سمت ‌راست بود. امروزه، این مقام در مراسم نیایش حضور ندارد و راسپی وظایف او را انجام می‌دهد.
در اوستا (وندیداد، فرگرد 5، بندهای 57-58 ؛ ویسپرد، کردۀ 3، بند 1) و زند اوستا (II / 332) از آسنتر و دیگر موبدان یاد شده است. از میان متنهای پهلوی نیز، در «نیرنگستان» (کتاب II، فصلهای 27-28) به این موبدان اشاره شده است (نک‍ : پورداود، 161).

مآخذ 

اوشیدری، جهانگیر، دانشنامۀ مزدیسنا، تهران، 1371ش؛ پورداود، ابراهیم، یادداشتها بر خرده اوستا، ترجمۀ همو، بمبئی، بی‌تا (ب‌چ تهران، 1380 ش)؛ نیز:

Avesta, tr. F. Wolff, Strassburg, 1910; Bartholomae, Ch., Altiranisches Wörterbuch, Berlin, 1961; «Nîrangastân», Aêrpatastân and Nîrangastân, tr. S. J. Bulsara, Bombay, 1915; The Zend-Avesta, tr. J. Darmesteter, SBE, vol. XXIII, Oxford, 1883.

پرویز رجبی