اسماعیل استرابادی

اسماعیلِ ‌اَستَرابادی \ esmāˀil-e astar-ābādi\ ، یکی از خوش‌‎‌نویسان نامدار سدۀ 10ق/ 16م. اسماعیل از تعلیق‎نویسان و نستعلیق‎نویسان بنام روزگار خود بوده است. پدرش، ابراهیم، نیز از خوش‌نویسان استراباد (ه‍‌ م) (حبیب اصفهانی، 173، 228)، و احتمالاً در شمار خطاطان دربار بایسنقرمیرزا بود (نک‍ : سام‎میرزا، 151). اسماعیل شعر نیز می‎سرود و از نمونۀ اشعارش با تخلص «نجاتی» یاد کرده‎اند (قاضی احمد، 48)؛ اگرچه برخی نجاتی را تخلص برادر او، محمود، دانسته‎اند که مانند پدر و برادر، خوش‌نویس و شاعر بوده است (حبیب ‎اصفهانی، 117). 
از تاریخ مرگ وی آگاهی دقیقی در دست نیست. تنها یکی از ‎تذکره‎نویسان درگذشت او را در 933ق/ 1527م دانسته است (سپهر، 57). 

مآخذ

حبیب اصفهانی، خط و خطاطان، ترجمۀ رحیم چاوش‌اکبری، تهران، 1369ش؛ سام‌میرزا صفوی، تحفۀ سامی، به‌کوشش اقبال حسین، پتنه، 1353ق/ 1934م؛ سپهر، هدایت‎الله، تذکرۀ خوش‌نویسان، انتشارات یساولی، تهران، بی‌تا؛ قاضی احمد قمی، گلستان هنر، به‌کوشش احمد سهیلی خوانساری، تهران، 1366ش.

الٰهه هادیان رسنانی