استئو آرتریت

اُستِئوآرتریت \ osteˀo-ārt[e,i]rit\ ، یـا استئوآرتروز، یـا آرتروز، بیماری فرسایندۀ مفاصل که ظاهراً پیامد فرایند افزایش سن است. این بیماری از ناراحتیهای ناشی از تنش دانسته می‌شود که با تحمل سنگینی بدن، ناهنجاری وضعیت بدن، ناهنجاری استخوانی یا آسیب ناشی از حوادث یا کار زیاد مفصل، که باعث تحریک مزمن مفصل می‌شود، ارتباط دارد. 
در مراحل آغازین بیماری، که معمولاً بدون علامت است، غضروف مفصل ــ که کار محافظت از انتهای استخوان درون مفصل را دارد ــ نرم و زبر می‌شود، سپس از میان می‌رود و استخوان که عریان شده است، پوشش محافظش را از دست می‌دهد. این استخوانِ بی‌حفاظ، ساییده و سخت می‌شود و در مفصلها شواهدی از کوشش بدن برای بازسازی بافت تخریب‌شده دیده می‌شود که ممکن است به‌صورت زوائدی بر استخوان نمایان شود. بیمار مبتلا درد دارد، ولی این درد الزاماً با مقدار آسیب‌دیدگی تناسبی ندارد. خشکی مفاصل هم پدید می‌آید، اما این خشکی با حرکت دادن مفصل از میان می‌رود. ممکن است محدودیت حرکت نیز ایجاد شود. 
تغییراتی که بر اثر استئوآرتریت رخ می‌دهد، پس از یائسگی در زنان نسبتاً معمول است، اما همۀ افراد، از هر سن و جنسی، ممکن است گرفتار آن شوند. درمانهای فیزیکی (به‌ویژه ورزش و گرم کردن)، داروهای ضد درد و تزریق کردن کورتون (کورتیزون) به درون مفاصل دردناک سبب از میان رفتن علامتهای این بیماری می‌شود. 
بسته به محل و شدت بیماری، درمانهای گوناگونی برای آن به کار می‌رود: مسکنها، کاهش وزن، افزودن قدرت ماهیچه‌های اطراف مفصل با ورزشهای ایزومتریک، تزریق کردن کورتیکواِستِروئیدها (کورتونها) به درون مفصلهای دردناک، و جراحی، مانند تعویض کامل مفصل یا از میان برداشتن بافتهای ناسالم. 

مآخذ

CE, 6th edition (under «arthritis»); EB, 2008; ME, 2008.
بخش علوم پزشکی