استرالیا، خلیج بزرگ

اُسترالیا،خلیجِ بزرگِ\ xalij-e bozorg-e ost[o]rāliyā\ ، پیشروی گستردۀ اقیانوس هند که موجب پسروی ساحل جنوبی استرالیا شده است. بنابر تعریف دفتر بین‌المللی آب‌نگاری، این خلیج از غرب دماغۀ هاو در ایالت استرالیای غربی به سمت شرق، تا دماغۀ‌ جنوب غربی در تاسمانی امتداد می‌یابد و در حدود نیمی از حوضۀ استرالیای جنوبی را دربر می‌گیرد. اما مرز پذیرفته‌شده‌تر این خلیج از دماغۀ پِیزلی در استرالیای غربی تا دماغۀ‌ کارنو در استـرالیـای ‌جنـوبی است و حدود 160‘1 کم‍ طـول، و 340 کم‍ عرض دارد. رأس این خلیـج در مجاورت زمینهای خشک دشت نِلاربِر قرار دارد و به محورِ پیوسته و هموار پرتگاههایی به ارتفاع 60 تا 120 متر ختم می‌شود. عمق آب در این خلیج کم است و تا محدودۀ 160 کیلومتری از ساحل به ندرت به بیش از 200 متر می‌رسد. 
بین خلیجهای یوکلا و ایزریِلایت در کرانه‌های خلیج بزرگ استرالیا، منطقۀ حفاظت‌شدۀ نیوتسلَند و پارک ملی کِیپ اَرید قرار دارند. در غرب یوکلا و در نزدیکی مرز دو ایالت استرالیای غربی و استرالیای جنوبی، محور قدیمی پرتگاه به دشت ساحلی ماسه‌ای منتهی می‌شود. 
نخستین‌بار در 1627م، پیتر نویتس (در انگلیسی: نیوتس)، دریانورد هلندی، از این منطقه بازدید کرد و در 1802م یک انگلیسی به نام مَثیو فلیندِرز ساحل آن را، که عاری از پوشش گیاهی است، نقشه‌برداری کرد. از آنجا که این خلیج در معرض 
بادهای زمستانۀ غربی قرار دارد، ناآرام و طوفانی است. خلیج بزرگ استرالیا مجمع‌الجزایر رُشِرش، مجمع‌الجزایر نیوتس، و جزیره‌های اینوِستیگِیتِر و ویدبی را دربر دارد. 

مآخذ

EA, 2006; EB, 2008; ME, 2008.
بخش جغرافیا