استخوان بندی

قطعۀ انتهایی اندامهای ضمیمه شامل مچ دست، متاکارپها و بندها در اندام پیشین، و مچ پا، متاتارسها و بندها در اندام پسین است. مچ دست و پا در مهره‌داران عالی‌تر، احتمالاً از جوش خوردن یا تحلیل رفتن برخی بخشها پدید آمده است. در پستانداران، شمار انگشتان متنوع، ولی شمار بندهای هر انگشت همانند انسان است. در برخی گونه‌ها، شمار بندها بیشتر است، مانند پستاندارانی که دست و پای آنها به شکل پارو درآمده است (مانند والها).

تحلیل رفتن انگشتان در پستانداران سم‌دار طبق این توالی بوده است: انگشت شست، نخستین انگشتی است که تحلیل می‌رود، سپس انگشت کوچک (پنجمین انگشت)، اشاره (دومین انگشت) و انگشت حلقه (چهارمین انگشت) تحلیل می‌روند. بدین‌ترتیب، در میان زوج‌سُمان، مانند خوک، انگشت شست ناپدید شده است. در شتر، تنها انگشت سوم و چهارم وجود دارد که اهمیت آنها یکسان است. در میان فردسُمان، مانند اسب، انگشت میانی غالب است و دیگر انگشتان تحلیل رفته‌اند. 

مآخذ

EA, 2006; EB, 1973, 2008.
بخش علوم پزشکی