اژیت

اُژیت [ožīt]، کـانی تیـره‌رنـگِ پیـروکـسِن (هـریـک از سیلیکاتهای کلسیم، منیزیم، آهن، تیتانیم و آلومینیم) که معمولاً به صورت بلورهای زمخت تیره‌رنگ در سنگهای آذرین، به‌ویژه گابرو، دولِریت و بازالت، یافت می‌شود. انواع سرشار از آهنِ آن را به عنوان اژیت آهن (فِرواُژیت) می‌شناسند که معمولاً تنها در گابرو آهن‌دار (فروگابرو)، دولریتهای سرشار از آهن و پگماتیتهای آنها، و نیز در سیِنیت و در شیشۀ آتش‌فشانی اسیدی یافت می‌شود. انواع تیتانوفِر آن تیتان‌اُژیت خوانده می‌شود؛ این کانی شاخص سنگهای قلیایی است. 
از آنجا که تغییر شیمیایی پیوسته‌ای میان سریهای دیوپسید ـ هِدِن بِرژیت و اُژیت وجود دارد، این کانیها را تقریباً نمی‌توان از یکدیگر تشخیص داد؛ به این علت، اصطلاح اژیت گاهی به منظور متمایز ساختن هرگونه پیروکسن با تقارن تک‌شیب یا مونوکلینیک ــ 3 محور بلورشناختی نامساوی، با یک مقطع مایل ــ به‌کار می‌رود.     (105)