آژنکور، نبرد

آژَنْکور، نَبَرْد [nabard-e āžankūr] (25 اکتبر 1415م/ 20 جمادی الاول 818 ق)، پیروزی انگلیسیها بر فرانسویها طی نبردی خونین در دورۀ میانۀ «جنگ صد ساله». هنری پنجم‌شاه، انگلستان که در اوت 1415 از طریق مصب رود سِن به فرانسه یورش برده بود، در ماه سپتامبر آرْفلور را تصرف کرد و سپس بر آن شد که از طریق شرق نُرماندی، پُنتیو و غرب پیکاردی به سوی کاله پیش رود. وی برای یافتن گدار قابل استفاده‌ای برای عبور از رود سُم، مسافت درازی را در داخل خاک فرانسه پیش رفت. سپاهیان فرانسوی به فرماندهی شارل د‘ آلبِر یکم، از باپُم و از پِرُن به راه افتادند تا راه عقب‌نشینی به شمال را بر وی ببندند. آنان سرانجام در آژنکور به سپاهیان فرسودۀ انگلیسی رسیدند؛ اما این سرزمین جنگلی و پر درخت بود و عرض جبهه در زمینِ باز تنها به هزار متر می‌رسید. هنگامی که حملۀ اصلی فرانسویان از جانب سربازان زره‌پوش در میدان خیس و گل‌آلود آغاز شد، کمان‌گیران انگلیسی با شمشیر و تبر به جناحهای سپاه فرانسویان حمله بردند و مهاجمان را از پای درآوردند. این نبرد 3 ساعت طول کشید و با شکست فرانسویان پایان یافت. در این نبرد بیش از 6 هزار فرانسوی کشته شدند، حال آنکه تلفات انگلیسیها ناچیز بود.     (108)