آژنگ

آژَنْگ [āžang]، ابراهیم، موسیقی‌دان ایرانی. زندگی و آثار او ثبت دقیق نیافته است. احتمالاً در اوایل سدۀ 13ق/ 19م در دارالفنون به فراگیری موسیقی نظامی پرداخت و به معاونت موسیقی دارالفنون و سپس به درجۀ سروانی رسید (خالقی، 1/ 230، 265؛ ستایشگر، 3/ 12؛ نصیری‌فر، 3/ 64). در 1319- 1320ش در رادیو تهران سرپرست نوازندگان بود. وی نواختن سه‌تار و ویولن را نیز آموخته بود و به تدریس ویولن پرداخت. از شاگردانش محجوبی و برمکی را می‌توان یاد کرد و حاصل ساخته‌هایش چند مارش نظامی و چند رِنگ ایرانی است (خالقی، 1/ 264-265؛ نصیری‌فر، 3/ 26، 63-64؛ ستایشگر، همانجا).

مآخذ

خالقی، روح‌الله، سرگذشت موسیقی ایران، تهران، 1353ش؛ ستایشگر، مهدی، واژه‌نامه و نام نامۀ موسیقی ایران زمین، تهران، 1375ش؛ نصیری‌فر، حبیب‌الله، مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، تهران، 1373ش.

هادی سپهری