ازر

اُزِر [ozer]، آدام فریدریش (1717- 1799م\ 1129-1213ق)، نقاش، پیکر تراش و گراور ساز آلمانی که با شیوه‌گرایی (مَنِریسم) در هنر مبارزه می‌کرد.
وی در پیشبرد اصلاحات هنری براساس پژوهش در شاهکارهای یونان باستان، به یوهان وینْکِلْمان، باستان‌شناس نام‌آور آلمانی پیوست، اگرچه در هنر خود او کمتر نشانی از نفوذ هنر یونان دیده می‌شود.
ازر که هنر قالب‌گیری پیکره‌ای را نزد رافائل دُنِر، پیکرتراش اتریشی فرا گرفته بود، بعداً به عنوان شاگرد آنتون مِنْگْس، چهره‌پرداز آلمانی، در مدرسۀ ‌عالی(آکادمی) وین نام‌نویسی کرد و به تحصیل مشغول شد (1730- 1739م). وی سپس به درِسْدِن رفت و در آنجا کار تزیینات تئاتر دربار را بر عهده گرفت و چندی بعد به نقاشی روی دیوارهای کاخ هوبِرْتوسْبورگ پرداخت (1749م). وی پس از آنکه به استادیِ مدرسۀ عالی درسدن و مدرسۀ هنری نوبنیاد لایپزیگ منصوب شد (1764م)، آثار بسیاری برای ساختمانهای عمومی و مجموعه‌های خصوصی با رنگ روغنی و نیز به صورت دیوارنگاره آفرید و آن‌گاه تا پایان عمر در لایپزیگ ماند.

برخی از عمده‌ترین آثار ازر اینها ست: دیوارنگاره‌های کلیسای«قدیس نیکُلاوس»، یادمان‌فریدریش آوگوست(برگزینندۀ ساکس)، و پیکره‌هایی کوچک از کریستیان گِلِرت، شاعر آلمانی، و کارولین ماتیلْده، ملکۀ دانمارک که همۀ آنها در لایپزیگ قرار دارند. وی چندین نسخۀ اصل از گراورهای سیاه قلم به شیوۀ پیکر نمایی رامبراند نیز از خود برجا گذارده است.    (119)