اریدو، آفرینش

اِریدو، آفَرینِش [āfarīneš-e erīdū]، حماسه‌ای سومری که هدف اصلی آن شرح آفرینش جهان، ساختن شهرها و شرح واقعۀ سیل عظیم (آنچه بعداً طوفان نوح خوانده شد) است. بر اساس این حماسه پس از آنکه جهان هستی از دریای نخست شکل گرفت و خدایان زاده شدند، خدایان به نوبۀ خود انسان را از گل ساختند تا با کشت و زرع زمین را آباد، و از گله‌ها پاسداری کند و پرستش خدایان را جاودانه سازد. 
بر اساس این حماسه به زودی شهرهایی ساخته شد و پادشاهی بر روی زمین به وجود آمد؛ اما به دلایلی خدایان بر آن شدند که با سیلی عظیم نوع بشر را از میان بردارند. اِنکی (اِئه در اکّدی) که با این حکم هم داستان نبود، ماجرا را برای زیوسودْره (اوتنپیستپم اکدی) مردی که فروتنی و اطاعت او شهره بود، آشکار کرد. زیوسودره چنان کرد که انکی به او فرمان داده بود و کشتی بزرگی ساخت که با آن به سلامت از سیل گذشت. سپس وی در پیشگاه خدایان اَن (اَنو) و انلیل (بعل) به خاک افتاد. به پاداش زندگی خداگونه، به وی نامیرایی داده شد.     (131)