اره

اَرّه ](a)[arre، ابزار بُرشی که بیشتر به شکل تیغه یا صفحۀ گرد فلزی دندانه‌دار ساخته می‌شود. معمولاً دندانه‌ها به‌طور متناوب به دوسو خم شده‌اند تا ازگیر کردن اره در سطوح بریده شده جلوگیری شود. 
کمان‌ارۀ دستیUشکل است و تیغۀآن به‌طول20تا30سانتی‌متر، عرض آن حدود5/ 1 و ضخامت آن حدود06/ 0سانتی‌متر است. این تیغه دو انتهای قسمتU شکل را به هم متصل می‌کند و به‌وسیلۀ پیچی محکم می‌شود. این نوع اره از ابزارهای رایج کارگاهها است و از آن به کمک گیره برای بریدن اشیاء استفاده می‌شود.
اره مویی برای بریدن اشکال منحنی یا نامنظم مناسب است؛ این اره نیز U شکل است، ولی انحنای کمان آن عمیق‌تر، و پهنای تیغۀ آن کمتر است. ارۀ ظریف منبت‌کاری نیز که با برق کار می‌کند، مانند اره مویی برای برش شکلهای نامنظم به کار می‌رود. کمان ارۀ برقی که با موتور کار می‌کند، از ضروریات هر کارگاهی است و اغلب از آن برای برش فلزات استفاده می‌شود. 
اره نواری عمودی یا فلکه‌ای، نوار فلزی حلقه مانندی دارد که یک سوی آن دندانه‌دار است و به دور دو قرقره یا چرخ که با موتور برق کار می‌کند، می‌گردد. قرقره‌ها طوری نصب می‌شوند که یکی بالای دیگری قرار می‌گیرد. تیغه از میان میزی که جسم موردنظر روی آن قرار دارد، می‌گذرد. 
از رایج‌ترین اره‌های دستی نجاری ارۀ ساده یا معمولی، ارۀ دوسر، و ارۀ فارسی بُر است، دو نوع نخست تیغه‌هایی به طول حدود 50 سانتی‌متر دارند که عرض آنها از 10 سانتی‌متر در قسمت متصل به دسته به 5 سانتی‌متر در انتهای تیغه می‌رسد. ارۀ راست‌بر برای بریدن چوب در جهت رگه، و ارۀ دوسر برای بریدن آن برخلاف رگه به کار می‌رود. تفاوت اساسی میان اره‌ها در نحوۀ خمیدگی دندانه‌ها ست. دندانه‌های ارۀ راست بر لبۀ برنده‌ای دارد که با بدنۀ تیغه زاویۀ °90 تشکیل می‌دهد و حالت یک ردیف اسکنه را پیدا می‌کند؛ ارۀ دوسر دندانه‌های چاقومانندی دارد که به تناوب به دوسو خم شده‌اند. ارۀ فارسی بر ارۀ دوسری است با تیغه‌ای مستطیل‌شکل که لبۀ بی‌دندانۀ آن با نواری فولادین تقویت شده است تا تیغه در خطی مستقیم حرکت کند. معمولاً وسیله‌ای به آن می‌افزایند تا همواره در هنگام ایجاد برشهای زاویه‌دار، در جهت موردنظر حرکت کند.
ارۀ گردان (دیسکی) صفحۀ فولادی گردانی است که دندانه‌هایی در محیط خود دارد. برای بریدن، ابتدا چوب را روی میزی چوبی می‌گذارند و تیغه را به کمک دست از روی آن حرکت می‌دهند. ارۀ رومیزی (یا ارۀ گِرد ثابت) تیغه‌ای دارد که از شکافی در میزی فلزی بیرون زده است. معمولاً کار را روی این میز می‌گذارند و با فشار آن را به سوی تیغه می‌رانند تا بریده شود. این نوع اره از اساسی‌ترین انواع اره در کارگاه نجاری است. اگر تیغۀ این اره استحکام لازم را داشته باشد، می‌توان آن را برای برش فلزات هم به کار برد.

 امروزه ارۀ زنجیری دستی جای تبر و ارۀ دو نفره را در بریدن درختان گرفته است. این نوع اره قاب فلزی نازکی دارد که زنجیر فولادی گردان و دندانه‌داری در آن تعبیه شده است و موتوری آن را به گردش در می‌آورد.     (101)