آروبا

آروبا [ārūbā]، جزیره‌ای متعلق به هلند، واقع در دورترین نقطۀ جنوب غربی جزایر آنتیل کوچک، در دریای کارائیب. این جزیره در حدود 80 کیلومتری غرب کوراسائو و 24 کیلومتری شمـال سواحل ونـزوئـلا قرار دارد. آروبـا بـا 193 کمـ2 وسعت، جزیره‌ای است هموار که بلندترین نقطۀ آن 189 متر ارتفاع دارد. میانگین دمای سالانۀ این جزیره °27 سانتی‌گراد است و آب و هوای آن، به سبب وزش بادهای بسامان(تجارتی) شمال شرقی و بارشهای حاصل از آنها در جزایر آنتیل کوچک، بسیار خشک است. در آروبا بارش سالانه حدود 430 میلی‌متر است و بخش عمدۀ آب آشامیدنی از شیرین کردن آب دریا به دست می‌آید. 
نخستین ساکنان این جزیره سرخ‌پوستان آراواک بودند که درون غارها نقاشیهای سرخ‌رنگ، ابزارهای سنگی و ظروف گلی بر جای گذارده‌اند. 
پس از اینکه در 1499م اسپانیاییها آروبا را کشف کردند و مدعی مالکیت آن شدند،این جزیره به‌صورت کانونی برای دزدی دریایی و قاچاق درآمد،اما مانند دیگر نقاط، سرخ‌پوستان از آنجا رانده نشدند. اگرچه هلندیها از 1634م به تدریج در این جزیره ساکن شدند، اما تملک رسمی آنها بر آنجا تا 1816م طول کشید و از آن پس، جز 10 سال در طول جنگهای ناپلئونی، این جزیره زیر سلطۀ هلندیها بود. 
بیش از نیمی از جمعیت آروبا را سرخ‌پوستان، و بقیه را بازماندگان ساکنان اروپایی جزیره، مهاجرانی که به تازگی از هندوستان و خاور دور آمده‌اند و نیز برخی پناهندگان سیاسی آمریکای مرکزی و جنوبی تشکیل می‌دهند. زبان رسمی آروبا هلندی است، اما زبان روزمره پاپیامِنْتو ــ زبانی آمیخته بر پایۀ زبان اسپانیایی ــ است. 
این جزیره در1986م از جزایر آنتیل هلند جدا شد و به‌صورت بخشی خودگردان از پادشاهی هلند درآمد. فرماندار آروبا که از سوی پادشاه هلند برگزیده می‌شود، رئیس تشریفاتی دولت، و نمایندۀ پادشاه هلند است؛ ولی قدرت اجرایی در دست «شورای وزیران» به ریاست نخست‌وزیر است. این شورا در برابر مجلس منتخب مردم که اِسْتاتِن نام دارد، پاسخگو ست.
کمبود آب موجب محدودیت‌کشاورزی شده‌است. تا نیمۀ دهۀ 1980م اقتصاد این جزیره کاملاً به فرآوری و ذخیره‌سازی نفت ونزوئلا وابسته بود. در1985م با تعطیلی پالایشگاه نفت لاگو که یکی از بزرگ‌ترین پالایشگاههای جهان بود، بزرگ‌ترین کانون اشتغال در جزیره از میان رفت. هم‌اکنون گسترش گردشگری از سیاستهای دولت به‌شمار می‌رود و به این منظور، فرودگاهی بین‌المللی نیز احداث شده است. 
جمع‍ ‌(برآورد 2006م): 102‘70 تن.     (105)