آرنو

آرْنو [ārno]، خانواده‌ای از نجیب‌زادگان جزء فرانسوی که در سدۀ 16م از اُوِرنْی عازم پاریس شدند و به سبب ارتباط نزدیـکشـان بـا آیین یـانسِن و انجمنهای مذهبی یانسنی در پُر ـ روایال دو پاری و پُر ـ روایال دِ شان شهرت دارند. 
مؤسس خاندان، آنتوان آرنو (1560- 1619م/ 967- 1028ق) وکیل و سخنور معروفی بود که در 1594م از دانشگاه پاریس در برابر یسوعیان (ژِزوئیتها) دفاع کرد و ادعایش را چنان با قدرت ادا کرد که سخنانش در این مورد به «گناه اصلی خانوادۀ آرنو» معروف شد. کوچک‌ترین پسرش، آنتوان‌آرنو(نک‍ : ه‍ د، آرنو،آنتوان) به آرنوی کبیر معروف شد و برجسته‌ترین متکلم یانسنی فرانسه در سدۀ 17م بـه‌شمـار می‌رفت. دخترش ژاکلین ـ ماری ـ آنژِلیک آرنو، معروف به مادر آنژلیک در مقام رئیس صومعه، راهبه‌ها را از پر ـ روایال د شان به پاریس انتقال داد و دختر کوچک‌ترش، ژان ـ کاترین ـ آنیِس آرنو، معروف به مادر آنیس دوبار رئیس صومعۀ پر ـ روایال شد. 
رُبر آرنو د‘آندِیی (1589-1674م) بزرگ‌ترین پسر آنتوان به سبب ارتباط با دربار فرانسه، در امور سیاسی یانسنیها اهمیت ویژه‌ای داشت. او درعین‌حال شاعر، مترجم آثار دینی و ویراستار «نامه‌های مسیحی و روحانی» (1645م) اثر سَن ـ سیران بود. 
آنری آرنو (1597-1692م)، برادر کوچک‌تر ربر، به مقام اسقفی آنژه رسید و به هواداری از یانسنیها پرداخت. 
آنتوان لو مِسْتْر (1608- 1658م)، پسر بزرگ کاترین، دختر دیگر آنتوان آرنو، تحت تعلیمات معنوی سن ـ سیران قرارگرفت. در اوایل سال 1656م که نهضت ضدیانسنی در فرانسه قوت گرفته بود، لو مستر همراه عمویش آنتوان آرنو و بلِز پاسکال فیلسوف در پاریس پنهان شد. لو مستر در تألیف له پرُوَنسیال، سلسلۀ نامه‌های پاسکال در دفاع از آرنو ــ که در آن هنگام در دادگاه دانشکدۀ الاهیات پاریس به سبب عقاید یانسنی‌اش محاکمه می‌شد ــ با او همکاری کرد. 
کوچک‌ترین برادر آنتوان لو مستر، ایزاک ـ لوئی لو مستر دو ساسی (1613-1684م) بود. او بیشتر به عنوان یکی از مترجمان اصلی عهد جدید به زبان فرانسوی (1667م) معروف است. قطعاتی از مکاتبات او با پاسکال در کتاب مشهور «مکالمه با م. دو ساسی» باقی مانده است.     (100)