آرلن

آرْلُن [ārlon] (در فرانسوی؛ در فلانْدْری: آرْلِن)، شهر و مرکز استان لوکزامبورگ در جنوب شرقی بلژیک، واقع در دامنۀ انتهای جنوبی جلگۀ آردن در نزدیکی سرچشمۀ رود سِموا و مرز کشور لوکزامبورگ. این شهر در اصل اُرُلاونوم رومی، و قدیم‌ترین سکونتگاه در بلژیک است. شهر در مسیر راه تریِر به رَنس برپا شده، و در سدۀ 4م استحکاماتی برای محافظت از آن ساخته شده بود. ارلاونوم در سدۀ 10م مرکز کنت‌نشین شد. ریچارد اول (شیردل) که مارکیِ آرلن نیز بود، حرکت به سوی سومین جنگ صلیبی (1190م) را از قلعۀ این شهر آغاز کرد. با استقلال بلژیک، آرلن مرکز موقت استان لوکزامبورگ شد.
امروزه این شهر به صورت بازار مهمی برای تولیدات دامی و کشاورزی درآمده، و از ایستگاههای مرزی راه آهن بین‌المللی بروکسل ـ نامور ـ لوکزامبورگ است. در آرلن چند کارخانۀ صنعتی وجود دارد و بخشی‌از جمعیت شهر در صنایع فولادسازی در امتداد مرزهای فرانسه و لوکزامبورگ مشغول به‌کارند.
در جنگهای سده‌های 16- 18م، بیشتر آثار گذشتۀ آرلن نابود شد. مهم‌ترین آثار برجا ماندۀ این شهر عبارت‌اند از برج رومی ــ بازمانده‌ای از استحکامات‌نظامی سدۀ4م که در1670م به‌دست فرانسویها ویران شدند ــ و کلیسای سَن دُناتوس (از سدۀ 17م). موزۀ باستان‌شناسی آرلن نقش برجسته‌های ارزشمندی از مقابر رومی را در خود جای داده است. 
جمع‍ ‌(‌برآورد 2006م): 474،26 تن.    (193)