ارژنگ

اَرْژَنْگ [aržang]، نـام دیـوی از سـالارانِ دیـوسـپـید در مازندران، به هنگامِ جنگ او با کیکاووس. ارژنگ پس از پیروزی بر سپاه کیکاووس، گنجهای او را به چنگ آورد. هنگامی که رستم برایِ رهانیدنِ کیکاووس به مازندران رفت، در خانِ ششم با ارژنگ دیو روبه‌رو شد و پس از نبردی سخت او را کشت. رستم به وقتِ روبه‌رو شدن با اسفندیار، کشتنِ ارژنگِ دیو را یکی از سرفرازیهای خود برمی‌شمارد (فردوسی، 6/ 258). شاعرانی همچون منوچهری (ص 51)، خاقانی (ص 398) و مختاری (ص 293) هم در سرده‌های خود از ارژنگِ دیو یاد کرده‌اند.

مآخذ

خاقانی شروانی، دیوان، به کوشش ضیاءالدین سجادی، تهران، 1357ش؛ فردوسی، شاهنامه، به کوشش ا. برتلس، مسکو، 1967م؛ مختاری، عثمان، دیوان، به کوشش جلال‌الدین همایی، تهران، 1341ش؛ منوچهری دامغانی، احمد، دیوان، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، 1347ش. 

محمد کریمی زنجانی اصل