آردون

آرْدوَن [ārdūan]، ژان(1646- 1729م/ 1056- 142ق)، عالم یسوعی فرانسوی و ویراستار شمار زیادی آثار غیردینی و دینی که برجسته‌ترین آنها متون شوراهای کلیسا ست.
آردون در 1666م به انجمن یسوع (ژزوئیتها) پیوست و در خلال سالهای 1683- 1718م استاد الاهیات تحققی در مدرسۀ یسوعـی لوئی ـ لو ـ گراندِ پاریس بود و در همین زمان نخستین کارهایش را که ویرایشهایی از آثار نویسندگان کلاسیک، پلینی و تِمیستیوس بود، به چاپ رساند. وی که مرد بسیار مطلعی بود، نظریات عجیبی در ذهن خود می‌پروراند و آثاری را که با عقایدش متضاد بود، رد می‌کرد؛ او معتقد بود که اکثر نوشته‌های کهن یونانی و لاتینی جعلیاتی است که راهبان قرون وسطى در آن دست داشته‌اند.
پس از انتشار غیرقانونی «آثار منتخب» او در آمستردام (1708م)، وی مجبور شد نظریۀ خود را در مورد جعلی بودن آثار کهن یونانی و لاتینی انکار کند؛ ولی نظریۀ مشابهی در شاهکارش که ویرایش «مجموعۀ احکام شوراهای کلیسایی» از زمان عهد جدید به بعد بود، ظاهر گشت. این اثر یکی از جالب‌ترین کارهای تحقیقاتی زمان بود که سبب تغییر شکل مطالعۀ قوانین شرع شد و پایه‌ای برای همۀ کارهای بعدی در این زمینه گردید. این کتاب در 12 جلد در پاریس منتشر شد (1714- 1715م)، ولی به سبب آنکه در یادداشتها و حواشی آن بر حاکمیت پاپ و مرکزیت کلیسا تأکید شده بود، حکومت فرانسه پخش آن را چندین سال ممنوع کرد.
به دلیل نظریات بدعت‌آمیز، خصوصاً درمورد عهد جدید که به اعتقاد وی در اصل به لاتینی نوشته شده بود، کلیسا 3 اثر وی را پس از مرگش مردود دانست.    (139)