ارتبوله، صنعت

اِرْتِبوله، صَنْعَت [sanʾat-e ertebowle]، صنعت ابزارسازی در مناطق ساحلی شمال اروپا، از حدود سال 000‘9 تا 500‘ 3ق‌م. این صنعت به نام محلی که نخست در آنجا شناسایی شده، یعنی ارتبولۀ دانمارک نام‌گذاری، و در صنعت عصر میان‌سنگی (دورۀ مزولیتیک) رده‌بندی شده است، زیرا مردم آن عصر از ابزار سنگی تراشیده استفاده می‌کردند، نه صیقل داده؛ به‌علاوه، آنان شکارچی و ماهیگیر بودند، نه کشاورزانی که در کشاورزی رو به توسعۀ عصر نوسنگی (دورۀ نئولیتیک) از ابزار صیقل یافته بهره می‌گرفتند؛ لکن صنعت ارتبوله انواع شیوه‌ها را از صنایع نوسنگی اروپای مرکزی که تا حدودی با آن معاصر بود، وام گرفته است. در فرهنگ ارتبوله که به تَلهای زبالۀ آشپزخانه‌هایش معروف بود، سفالگری و پیکانهای اِسکنه مانند و شیوه‌های ورقه‌ورقه کردن به طور مسطح و شعاعی برای تهیه ابزار از سنگ آتش‌زنه، و در اواخر این‌ دوره، کشـاورزی و دامداری ــ که همه از مهارتهای عصر نـوسنگـی اسـت ــ وجود داشته است.    (101)