آربو

آرْبو [ārbo]، توانو، نام اصلی‌اش ژِئان تابورو (1519-1595م/925-1003ق)، نظریه‌پرداز و آگاه در تاریخ رقص که اثرش با عنوان «رقص نگاری» (1588م) حاوی توصیف مشروح، دقیق و گام به گام شکلهای رقص در سدۀ 16م و پیش از آن است. این صاحب‌نظر فرانسوی که در 1530م به سلک کشیشان درآمده بود، در 1571م عضو شورای کلیسای لانْگْر شد و در آنجا به تشویق یسوعیان که برای رقص ارزش پرورشی قائل بودند، مطالعاتش را دنبال کرد. 
«رقص نگاری» به صورت محاوره‌ای میان مؤلف و شاگردش نوشته شده است. رقصهایی مانند پاوان، گاوُت و آلماند نه تنها دقیقاً توصیف شده، بلکه معمولاً به تصویر کشیده شده، و ارتباط آنها با شکل موسیقایی‌شان مشخص گردیده است. همچنین در این کتاب طرح کلی اصولی بیان شده است که بیش از یک سدۀ بعد، اساس 5 وضعیت اصلی پا در بالۀ کلاسیک گردید. این کتاب علاوه بر انبوه اطلاعات فنی، گزارش جالبی از رفتار و آداب اجتماعی است.    (100)