آرائوکانیا

آرائوکانیا [ārāʾūkāniyā]، منطقه‌ای در جنوب شیلی، بین رودهای بیـو ـ بیو و تُلْتِن که از شرق با آرژانتین و از غرب با اقیانوس آرام هم‌مرز است. این منطقه از دو استان کائوتین و مایِکو که هر دو در 1887م ایجاد شدند، تشکیل می‌شود و با وسعت 760‘31 کمـ2، بخشهایی از رشته‌کوههای ساحلی، درۀ حاصل‌خیز مرکزی و رشته‌کوههای آند را در بر می‌گیرد. 
آرائوکانیا سرزمین سرخ‌پوستان آرائوکانیایی یا ماپوچه است (شماری از آنان نیز در استانهای آرائـوکـو و بیـو ـ بیـو زندگی می‌کنند) که به‌رغم لشکرکشیهای منظم و دوره‌ای مقامات اسپانیایی و شیلیایی به منظور مطیع ساختن آنان، توانستند تا اواخر سدۀ19م استقلال خود را حفظ کنند. اسکان یافتن شیلیاییها و اروپاییان در مناطق تسخیر شده که با ورود مهاجران آلمانی در دهۀ 1850م آغاز شد، پیوسته مورد تأیید و تشویق دولت این کشور بوده است. 
دو رود ایمپِریال و تلتن که بخشهایی از آنها قابل کشتی‌رانی است، جنوب منطقۀ آرائوکانیا را از شرق به غرب قطع می‌کنند. رشته‌کوهها و آتش‌فشانها، جنگلها، دریاچه‌ها و چشمه‌های آبگرم این منطقه از مهم‌ترین مناظر طبیعی آن هستند؛ با این حال، صنعت جهانگردی از نظر اهمیت اقتصادی، بعد از کشاورزی (به‌ویژه کشت گندم)، پرورش دام و تهیۀ چوب قرار دارد. آرائوکانیا پوشیده از جنگلهای انبوه است. بزرگ‌راه پان آمریکن و خط آهن اصلـی شمـال ـ جنوب از مرکز منطقه می‌گذرد. 
جمع‍‌ (برآورد 2006)م): 546‘892 تن.     (122)