حرورا

حَرورا، روستایی در نزدیکی کوفه و محل گرد آمدن خوارج پس از جنگ صفین. نام حرورا را مشتق از ریح‌الحرور به معنی باد گرم دانسته‌اند. این روستا از توابع شهر کوفه و به فاصلۀ نیم فرسخ تا این شهر بوده است (نک‍ : حازمی، 1 / 332؛ یاقوت، 2 / 246؛ ابن عبدالمنعم، 190). 
شهرت این محل به سبب اجتماع خوارج در آن در پی موافقت امام علی(ع) با قرار حکمیت با معاویه بوده است. ازآن‌رو، این گروه به آنجا منسوب گردیدند و حروریه خوانده شدند (یاقوت، همانجا). هنگامی که امام(ع) از صفین بازگشت، خوارج در گروه 000‘12 نفری در حرورا گرد آمدند و شبث بن ربعی تمیمی را امیر جنگ، و عبدالله بن کوّاء یشکری را امیر نماز نامیدند. پس از آنکه امام علی(ع) با این جماعت سخن گفت، 000‘8 تن از آنان بازگشتند (نک‍ : یعقوبی، 2 / 223؛ طبری، 5 / 63؛ یاقوت، همانجا؛ ابن‌اثیر، 3 / 326؛ ابن عبدالمنعم، 190-191). پس از پایان حکمیت سخنگوی خوارج اعلام کرد که حروریها به ریاست عبدالله بن وهب نام خوارج به خود داده‌اند (مورونی، 469). به هنگام قیام مختار ثقفی، او برای دفع تهاجم نیروهای مصعب بن زبیر به کوفه، از آن شهر بیرون شد و در حرورا فرود آمد و آنجا را حایل میان نیروهای مهاجم و کوفه کرد (طبری، 6 / 99). 

ماخذ

ابن‌اثیر، الکامل؛ ابن عبدالمنعم حمیری، محمد، الروض المعطار، به کوشش احسان عباس، بیروت، 1984 م؛ حازمی، محمد، الاماکن، دارالیمامة للبحث و الترجمة و النشر، 1415 ق؛ طبری، تاریخ؛ یاقوت، بلدان؛ یعقوبی، احمد، تاریخ، به کوشش هوتسما، لیدن، 1969 م؛ نیز: 

Morony, M. G., Iraq After the Muslim Conquest, Princeton, 1984. 
پرویز امین