ابن رائقه

اِبْنِ‌رائِقه، ابوالحسن علی بن هبةالله بن عثمان بن احمد بن ابراهیم موصلی، محدث امامی در سدۀ 4 و 5 ق/ 10 و 11 م. از احوال او چیزی دانسته نیست، اما او را از حافظان بزرگ حدیث و موثق شمرده‌اند (منتجب‌الدین، 109). بررسی مشایخ و راویان وی نشان می‌دهد كه از معاصران سید مرتضی (د 436 ق/ 1044 م) و شیخ مفید (د 413 ق/ 1022 م) بوده و از شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه قمی و علی بن احمد طبری آملی (نجاشی، 268، 269؛ ابن رستم طبری، 195) روایت كرده است. كسانی كه از او روایت كرده‌اند عبارتند از: عبدالرحمن بن احمد مفید نیشابوری (منتجب‌الدین، 110) و ابوالفرج محمد بن علی كاتب (نجاشی، همانجا). 
سه كتاب به ابن رائقه منسوب است: المتمسك بحبل آل الرسول؛ الانوار فی تاریخ الائمة الابرار و الیقین فی اصول‌الدین (منتجب‌الدین، 109-110). 

مآخذ

ابن رستم طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامة، نجف، 1383 ق؛ منتجب‌الدین، علی بن عبیدالله، فهرست، به كوشش عبدالعزیز طباطبایی، قم، 1404 ق؛ نجاشی، احمد ابن علی، رجال، قم، 1407 ق. 

حسن یوسفی اشكوری