ایران از دهههای ۴۰ و ۵۰ آوردگاه جریانات سیاسی و فکری متنوعی بود و اتفاقات مهمی در آن روی داد. بیش از همه بقایای حزب توده در قالبهای جدیدی همچون هنر، رمان و ادبیات با رنگ و بوی ایدئولوژیک پیشرو بود.
انار میوه ایران و ایرانیان است، میوهای به دیرینگی تمدن ایرانی، ایران رستنگاه و زادگاه انار است و ایرانیان از هزاران سال پیش با کاشت این میوه آشنایی داشتهاند. چنانکه شماری از شهرها و آبادیهای انارخیز، در ایران به نام همین درخت موسوم شدهاند. مثل اناران، انارک، انارو، انارستان، انارستانک، انارشیرین.
وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اینکه کتابفروشیها مورد غفلت قرار گرفته اند، گفت: هدف ما از برگزاری کتابگردی که (۲۴ آبان) یازدهمین دوره آن را برگزار کردیم، این بود که با کار نمادین غفلت را به رُخ مسئولان بکشیم و شرایط تقویت کتابفروشیها را فراهم کنیم.
این روزها نهتنها در و دیوار شهر، که حتی رسانههای رسمی از رستم و کورش و ایران باستان سخن میگویند. دیروز روز کورش بود و موزه ملی ایران در تدارک دومین نشست کورش هخامنشی از افسانه تا واقعیت بود. مبارک است.
نکتۀ درخور توجه آنکه در هیچیک از این دو سرود، نامی از ایران در بین نیست؛ درحالیکه امروزه، طنین این نام شور و شوقی میان ایرانیان و ایراندوستان برمیانگیزد و به ارزش اثر بسی میافزاید.
انجمن موسیقی ملی از قدیمیترین تشکلهای هنری دوران معاصر سرزمین ماست و پرآوازهترین اثر آنها سرود «ای ایران» است که ترانهسرای آن حسین گلگلاب، استاد علوم دانشگاه تهران و عضو نخستین فرهنگستان زبان ایران بود.
۱۴ مهرماه روز تهران است. هشت سال پیش در دوره چهارم مدیریت شهری، طرحی بهعنوان روز تهران به شورا پیشنهاد شد. هدف از تعیین این روز آن بود که تهران بیشتر معرفی شود و امکاناتش که غریب مانده بود، بیش از قبل شناسایی شود.
از مهمترین کتابخانههای تخصصی کشور -که سابقه راهاندازی آن خاطره تأسیس کتابخانه ملی ایران را به یاد میآورد- از آنِ موزه ملی ایران در خیابان سی تیر است. موزه ملی دربردارنده آثار بهدستآمده از قدیمترین زمانها تا پایان دوره قاجار است و شکلگیری آن به روزگار ناصری در عمارت موزه در کاخ گلستان بازمیگردد.
نمیدانم تربیت یا معلم، کدامیک مشکل دارد که بایستی نام قدیمترین نهاد آموزش عالی کشور با آن همه سابقه و فارغالتحصیلان تأثیرگذار و دانشمندان صاحبنام تاریخ علم تغییر کند و احداث موزهاش با آن همه برنامهریزی و سرمایهگذاری به فراموشی سپرده شود.
در گذشته اهل منبر، پلهپله، چون خود منبر بالا میآمدند. از روضهخوانی خانگی گرفته تا منبر در روستاها و پیرامون شهرها. اما همانها پایهای میشد که هم مردم را بهتر بشناسند و هم خود اشکالاتشان را برطرف کنند و آماده منبرهای سنجیدهتری شوند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید