اخبار

عضو هیئت علمی گروه حقوق جزا و جرم‌شناسی دانشگاه تهران ضمن اشاره به سلوک علمی و عملی دکتر فیرحی بیان کرد: فیرحی هیچ نگرانی در برخورد با اندیشه‌ها نداشت، چون از جنبه ایدئولوژی به علم نگاه نمی‌کرد. او ز اولین کسانی است که کار جدی بر روی اندیشه فوکو انجام داد؛ به هیچ وجه این دغدغه را نداشت که یک اندیشه‌ای خاص است و نباید دنبال آن رفت و دچار خلط مرز توصیف و هنجار نشد.

سیدعلی میرموسوی با بیان اینکه دستاورد پروژه فیرحی رد برداشت‌های ایدئولوژیک از سنت بود،‌ اظهار کرد: در دوره اخیر جریان اسلام‌گرایی سنت را براساس اقتضائات خودش تفسیر کرد و تفسیر ایدئولوژیک از سنت به وجود آمد و در راستای توجیه روندهای خود مدعی شد که این موارد در سنت وجود دارد، ولی ایشان این کار را مصادره سنت از سوی جریان‌های ایدئولوژیک می‌دانست و این رویه را نقد می‌کرد.

ایرانیان در دوران جدید با پرسش‌ها و مسائل گوناگون و بسیار فراوانی روبه‌رو بوده‌اند و تاكنون نه موفق به پاسخ به تمام آنها شده‌اند و نه تمام مسائل را آسیب‌شناسی و حل كرده‌اند. روشنفكران، اندیشمندان، سیاسیون، رهبران مذهبی در طول تمام سده‌هایی كه ایران با مساله تجدد مواجه بوده است، اقداماتی انجام داده‌اند و تلاش‌هایی كرده‌اند اما هنوز كه هنوز است این اقدامات و پاسخ‌ها و اندیشه‌ها به حدی نرسیده‌اند كه ناآرامی و بی‌قراری اجتماعی و سیاسی ما را تبدیل به ثبات و انسجام كنند.

دولت – شهر پیامبر اسلام(ص)، اصطلاحی است که به جامعه سیاسی جدیدالتأسیس مسلمانان در شهر یثرب اطلاق می شود. این نوع از ساخت سیاسی / حقوقی متعاقب هجرت پیامبر اسلام(ص) در سال 622م. بدان شهر شکل گرفت و به همین لحاظ در تاریخ اسلام با عنوان شهر پیامبر؛ مدینه النبی(ص)، نامیده و شهرت یافت

مراسم یادبود حجت الاسلام دکتر داوود فیرحی با عنوان «غربت اندیشه سیاسی» شامگاه جمعه ۲۳آبان به همت انجمن علوم سیاسی ایران و با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی به صورت آنلاین برگزار شد.‌

در فراز چهارم نماز میت، امام جماعت و به تبعیت از او اقتدا کنندگان، پس از تقاضای غفران برای درگذشته، جمله‌ای را می‌گویند شاید برای گناهکاران آخرین روزنه امید و برای پاکان، تصدیق نهایی باشد: اللّهمّ انّا لا نعلم منه الاّ خیرا. خدایا بدان که ما از او جز نیکی ندیدیم.

داریوش رحمانیان می‌گوید: مرحوم فیرحی بر فقه سیاسی تاکید می‌کرد که فقه اسلام و شیعه در ذات خود سیاسی است و این مساله را اساسا مفتاح تمدن و ترقی می‌دانست و بر این باور بود که اگر ما ایرانیان و شیعیان بخواهیم ترقی کنیم و تمدن جدید بسازیم باید فقه پویایی داشته باشیم.

تحقیقات و پژوهش‌های دكتر فیرحی متكی بر پرسش‌ها و تاملات عمیقی بود. در عین حال تلاش می‌كرد از درون این پرسش‌ها، مسائل جدیدی استخراج كند. از این رو رویكرد او اساسا پرسش‌محور بود و دانش را بر مبنای سوال و پرسش در نظر می‌گرفت. از این رو پاسخ‌هایی هم كه مطرح می‌كرد، بسیار نوآورانه و بدیع بود.

رضا نجف زاده : استاد فیرحی منتقد هر سِنخی از رادیکالیسم بود؛ چه رادیکالیسم ایران‌گرایانه یا عربی باشد و چه رادیکالیسم‌های وحشتناکی که از دل اسلام سیاسی بر آمده و حیات سیاسی خاورمیانه و جوامع متکثر امروز را تهدید می‌کند.

حسن محدثی می‌گوید: فیرحی به معنای دقیق کلمه معاصر و امروزین بود؛ او به تحولات دنیای جدید چه تحولات معرفتی و چه تحولاتی اجتماعی- سیاسی کم و بیش آشنایی داشت و اینها سبب می‌شد که بخواهد با آن دوقلمر یعنی قلمروی که در جهان سنت میراث برده بود و قلمرو و میراثی که از جهان جدید و فهمی که از جهان جدید داشت پیوند ایجاد کند.