کهنه یادداشت

نتیجه جستجو برای

پیام امام موسی صدر به مناسبت فرارسیدن ماه رمضان اشاره:رمضان، ماه ضیافت الهی و نزول قرآن است. برآنیم که در این ماه پرمنزلت و پر خیر و برکت هر روز جرعه‌ای از تفسیر امام موسی صدر از آیات الهی را تقدیم کنیم. تفاسیری که برگرفته از کتاب‌های «حدیث سحرگاهان» و «برای زندگی» است.

( ادامه مطلب )

در آغاز این تحقق دیدیم كه چگونه در تمثیل‏هاى عرفانى ابن‏سینا و سهروردى، فرشته‏اى كه [عارف] در «مجمع‏البحرین» با او روبرو مى‏شود، در پاسخ به پرسش عارف كه «از كجا مى‏آیى؟» مى‏گوید «از بیت‏المقدس مى‏آیم» ـ یعنى از اورشلیم آسمانى. این پاسخ آهنگ كل تصنیفِ عرفانى را ساز مى‏كند و بر این مبنا مى‏توان تفاوتش را نسبت به یك مثال معبد كه مثال معبد كیهانى است، تشخیص داد.

( ادامه مطلب )

هانری کربن در جستار بلندی (حدود 130 صفحه) با عنوان «مثال معبد در مواجهه با معیار های ناسوتی»، به یک نوع عرفان تطبیقی پرداخته است. در این جستار می کوشد تا مضمون معبد را که در جنبش های باطنی یهودیت و مسیحیت همواره مورد بحث بوده است، برمبنای دستاوردهای عارفان و حکیمان مسلمان تبیین و تفسیر کند. در نوشتار زیر که بخش کوچکی از آن جستار بلند است، نویسنده میان دو مفهوم «معبد» و «مثال معبد» پیوند برقرار می دارد و حقیقت معبد را همان مثال یا «عین ثابت» معبدی می داند که هم معبد های مادی و هم معبد قلوب آدمیان، مظاهر آن بر روی زمین است.

( ادامه مطلب )

مانویت، آیین مانی، پیامبر ایرانی است. این آیین در قرن سوم پس از میلاد در بین النهرین ظهور یافت. زیبایی و تئوری های مربوط به آن در این آیین در قالب های متفاوتی همچون نقاشی، خوشنویسی، موسیقی، کتاب نگاری، شعر و سرود تجلی یافته است. زیبایی شناسی در هنر مانوی ابزاری برای رستگاری روح و رسیدن به بهشت نور است. این نوشته ترجمه و تلخیص از مقاله هانری كربن با عنوان «آیین مانوی و مذهب زیبایی» می باشد

( ادامه مطلب )

مقدمه‌ای بر دیوان شیخ علاء‌الدوله سمنانی به اهتمام دکتر عبدالرفیع حقیقت شیخ ابوالمکارم رکن‌الدین علاء‌الدوله احمدبن محمدبن احمد بیابانکی سمنانی، یکی از کبار مشایخ صوفیه و از شاعران و نویسندگان قرن هفتم و هشتم هجری است. وی از یک خاندان ثروتمند سمنان بود؛ چنان‌که به قول خود «صد هزار از ملک پدری و میراث صرف و وقف صوفیان» کرد.

( ادامه مطلب )

موضوع اصلی تاریخ بیهقی، تاریخ حکومت سلطان مسعود غزنوی است؛ اما افزون بر تاریخ غزنویان، مطالبی درباره تاریخ صفاریان، سامانیان و دوره پیش از پادشاهی محمود غزنوی دارد. نسخه اصلی کتاب حدود ۳۰ جلد بوده که بخش زیادی از آن از بین رفته‌ و امروزه تنها حدود پنج مجلدش بر جای مانده‌ است. نثر استوار، اطلاعات بسیار ارزشمند در موارد گوناگون، رعایت انصاف و بیان شیرین و پرکشش، از ویژگیهای این کتاب هستند؛ چنان که می‌نویسد: «سخنی نرانم تا خوانندگان این تصنیف گویند: شرم باد این پیر را! غرض من آن است که تاریخ‌پایه‌ای بنویسم و بنایی بزرگ افراشته گردانم، چنان که ذکر آن تا آخر روزگار باقی‌ماند.»

( ادامه مطلب )

حضرت ابوعبدالله حسین بن علی(ع)، امام سوم از ائمة اثنی‌عشر(ع) و پنجمین معصوم از چهارده معصوم(ع)، فرزند دوم علی بن ابی‌طالب(ع) از حضرت فاطمه(ع) در سوم یا پنجم شعبان سال چهارم هجری در مدینه به دنیا آمد. مدت حملش را شش ماه و ده روز نوشته‌اند. تفاوت سن او با برادر بزرگترش امام‌حسن(ع) کمتر از یک سال بود. پس از تولدش بشارت به رسول اکرم(ص) بردند و حضرت شادمانه به دیدار فرزند و فرزندزادة خود شتافت، در گوش راست نوزاد اذان و در گوش چپش اقامه گفت و نام او را با اشتقاق از نام حسن(ع) «حسین» (یعنی حسن کوچک) نهاد که تا آن زمان در عرف عرب سابقه نداشت.

( ادامه مطلب )

در مؤسسه ایرانشناسی فرهنگستان علوم اطریش (وین) آقای مارکوس ریتر مورّخ تاریخ هنر ایران قطعه خطی را نشان داد که یادگار نامه‌ای است از دیدار میرزا عبدالحسین خان ایلچی ایران در سال 1234 قمری از مدرسه زبانهای شرقی آن فرهنگستان. به لطف ایشان عکسی از آن به دستم رسید که آن را همراه با خوانده شدن متن را چاپ می‌کنم.

( ادامه مطلب )

دوران «اسطوره‌زدایی» ما، سرسختانه به کار «قداست‌زدایی» از جمال مشغول است؛ چندان که درک امر مینوی در محضر جمال، ممکن است برایش غیرعادی و حتی عجیب و غریب جلوه کند؛ اما این درک، به نزد همه خاصان محبت در ایران‌زمین، درکی مبنایی است. به نزد ابن‌عربی نیز که به مدت هشت سده بر کل معنویت اسلامی اثرگذار بوده است و از بلندآوازه‌ترین شاهدان این مذهب عرفانی جمال به عنوان صفت اعلای خداوندی است، از اهمیتی در همین حد برخوردار است.

( ادامه مطلب )

از جمله مسائلى که در نهج‌البلاغه فراوان درباره آنها بحث‏شده است، مسائل مربوط به حکومت و عدالت است. هر کسى که یک دوره نهج‌البلاغه را مطالعه کند، مى‏بیند على(ع) در باره حکومت و عدالت‏حساسیت‏خاصى دارد، اهمیت و ارزش فراوانى براى آنها قائل است. قطعا براى کسانى که با اسلام آشنایى ندارند و برعکس با تعلیمات سایر ادیان جهانى آشنا مى‏باشند، باعث تعجب است که چرا یک پیشواى دینى اینقدر به این گونه مسائل مى‏پردازد! مگر اینها مربوط به دنیا و زندگى دنیا نیست؟ آخر یک پیشواى دینى را با دنیا و زندگى و مسائل اجتماعى چه کار

( ادامه مطلب )

ورود به سایت

مرا به خاطر بسپار.

کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما

کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور

کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:

ثبت نام

عضویت در خبرنامه.

قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید

کد تایید را وارد نمایید

ارسال مجدد کد

زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.: