عشق عمیق به فرهنگ ایران از وی‌ژگیهای بارز استاد همایونی بود هم از این رو از هر گونه یاری به پژوهشگران بویژه پژوهشگران جوان دریغ نمی‌ورزید.استاد همایونی از آغاز به کار طرح دانشنامۀ فرهنگ مردم ایران با این دانشنامه همکاری فعالی داشت. و عضو شورای علمی این دانشنامه بود و معمولاً در جلسات آن فعالانه اشتراک می‌ورزید.
دهه ۷۰ در تفکر فوکو دهه خاصی بود، زیرا اصطلاح تبارشناسی را در این دهه وارد فلسفه می‌کند. ورود اصطلاح تبارشناسی در زبان فوکو به یک معنا نشانه زبان نیچه است.او با این اصطلاح از وجهی، تفکر خود را از تفکر رایج زمانه یعنی فنومنولوژی غالب (پدیدارشناسی) و هرمنوتیک (تفکر هایدگر) جدا می‌کند. در واقع نظر او به رابطه میان دانش و قدرت معطوف می‌شود
برخی بر این باورند که درد جامعه‌ی ما «ترس» است، لیکن راقم این سطور معتقد است که درد بزرگ و اصلی جامعه‌ی ما «نترسیدن» است و ای کاش که درد جامعه ما «ترس» بود! دلیل بسیاری از بداخلاقی‌های رایج جامعه ما، «نترسیدن از خدا» و در رتبه ای بالاتر فراموش‌کردن ذات مقدس اوست....
در ابتدا باید اشاره‌ای کنم به تمایز دو رویکرد نخبه‌گرایانه و عامه‌گرایانه در سیاست. به نظرم معمولا رویکردی که حضور در عرصه سیاست و فعالیت سیاسی را محدود و منحصر به گروهی نخبه اجتماعی می‌داند؛ رویکرد نخبه‌گرا (Elitism) دانسته می‌شود که البته «نخبه‌سالاری» معادل مناسب‌تری برای آن است. نکته مهم آن است که این رویکرد اغلب جنبه تجویزی هم می‌یابد، زیرا فرض بر آن است که عموم مردم توانایی لازم برای درک خیر و مصلحت خود را ندارند.
دموکراسی نوین یونان در چهار دهه اخیر و پس از پایان دیکتاتوری سرهنگ‌ها بارها مورد آزمون قرار گرفته است. چه شخصیت‌هایی بوده‌اند که از سال 1974 برای به قدرت رسیدن در کشوری که با نام‌های فیلسوفان و افسانه‌های خود زنده است هر چهار سال یک بار و برای انتخاب حزب برتر و سپس تشکیل پارلمان، سخنان امیدبخشی را به مردم خود تحویل دادند.
پرسش این است که چرا مخاطبان ایرانی به آثار ترجمه‌شده اقبال بیش‌تری نسبت به ادبیات ایرانی دارند؟ باید به این موضوع عمیق‌تر نگاه کنیم، چرا که معمولا در هر زبانی تنها پنج تا ده درصد آثار ادبی خوب هستند و به شهرت می‌رسند و 90 درصد بقیه یا آثار خوبی نیستند یا مورد توجه قرار نمی‌گیرند.
چقدر شایسته است که در کشور ما شرایطی به وجود آید که هر استاد و پژوهشگری در هر جای کشور که باشد به منابع تحقیق دسترسی داشته باشد.
در مناظره تلويزيوني كانديداهاي رياست جمهوري درباره فرهنگ و هنر كه حدود پنج ساعت به طول انجاميد، شايد فقط 10 دقيقه درباره موضوع بحث شد؛ آن هم بسيار كلي، سطحي، شعاري و فاقد برنامه و راهكار
این يک رديه کهنسال زيدی از نيشابور سده پنجم بر کتاب المقنع شريف مرتضی درباره مسئله غيبت امام است.نويسنده اين رديه از شاگردان برجسته امام زيدی الناطق بالحقّ ابو طالب الهاروني در نيمه سده پنجم قمری و در نيشابور بوده است؛ به نام ابوالقاسم محمد بن احمد بن مهدي العلويّ الحسني النّيسابوري که در ميان جامعه زيديان اين شهر فعال بوده و حاکم جشمي نيز از محضر او بهره مند بوده و به واسطه وی در آثارش و از جمله در جلاء الأبصار از ابو طالب الهاروني روايت می کند....
گاهي عظمت يك موضوع مانع از بررسي تحليلي آن ميشود و ابعاد مختلف مطلب، آنگونه كه بايد و شايد مورد بررسي قرار نمي‌گيرد. رهبري حضرت امام و شخصيت والاي آن بزرگ از اين گروه موضوعات است؛ به طوري كه تاكنون، حتي درصدي از حق مطلب ادا نشده و ناگفته‌ها و نانوشته‌ها در اين زمينه بسيار است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید