آرچر، ویلیام

آرْچِر [ārčer]، ویلیام (1856-1924م/1235-1303ش)، منتقد اسکاتلندی تئاتر که با ترجمۀ نمایش‌نامه‌های هنریک ایبسِن، او را به انگلیسیها شناساند. آرچر به هنگام تحصیل حقوق در ادنبورگ، به روزنامه‌نگاری پرداخت. پس از سفر به دور دنیا، در 1878م به لندن آمد و در 1879م، منتقد تئاتر در لانْدِن فیگارو شد؛ در 1884م به نشریۀ وُرلد پیوست؛ نقدهای او در این نشریه و نشریه‌های دیگر در 5 جلد (1893- 1897م) به چاپ رسید. آرچر بعداً در روزنامه‌های نِیشِن، تریبیون و منچسترگاردیِن نقد تئاتر می‌کرد. ترجمه‌های او از ایبسن که با «ستونهای اجتماع» (1880م) آغاز شد، به شهرت او انجامید؛ این نخستین‌نمایش‌نامۀ ایبسن بود که در انگلستان اجرا شد. ترجمه‌های بعدی‌او«خانۀعروسک»(1889م)، «نمایش‌نامه‌های منثور ایبسن»در 5 جلد (1890- 1891م)، پِرگونْت (1892م)،«استاد معمار» (1893م) و «مجموعۀ آثار» در 12 جلد (1906-1912م) است.

 این کارها، صرف‌نظر از برخی اشتباهات آن، تأثیر عظیمی برجا گذاشت و شهرت فراوانی یافت. حمایت آرچر از تئاتر ملی موجب شد که او با همکاری هارْلی گرَنْویل ـ بارکِر «تئاتر ملی: طرح اولیه و ارزیابیها» (1907م) را منتشر کند.
از آثار او 4 نمایش پس از مرگش چاپ شد که در میان آنها «الاهۀ سبز» بسیار موفق بود و به کرات به اجرا درآمد. آرچر مقاله‌هایی جدلی نیز برای مطبوعات نقل‌گرا می‌نوشت.    (112)