اسکون

اِسکون \ [e]skun\ ، روستایی در استان کنونی پِرث و کینراس، و استان تاریخی پِرث‌شِر در اسکاتلند. این روستا در کنار رود تِی و در شمال شهر پرث واقع شده است. اسکون کهن از دیرباز پایتخت یک پادشاهی متعلق به پیکتها بود. 
بنابر روایـات، کِنیث مک‌اَلپین ــ نخستین شاه اسکاتلندیها و پیکتهای متحد ــ در سدۀ 9م، سنگ اسکون یا «سنگ سرنوشت» را که همۀ شاهان اسکاتلند بر روی آن تاج‌گذاری می‌کردند، از دژ دانستَنفنیج به اسکون آورد. اسکون تا سدۀ 15م محل تاج‌گذاری شاهان اسکاتلندی بود. در 1296م، ادوارد یکم، شاه انگلستان، سنگ اسکون را به کلیسای وِست‌مینستِر اَبی در لندن برد. این سنگ 7 سده در آنجا ماند، تا اینکه در 1996م به اسکاتلند بازگردانده شد. با این همه، شاهان اسکاتلند به تاج‌گذاری در اسکون ادامه دادند و بازپسین شاهی که در آنجا تاج‌گذاری کرد، چارلز یکم در 1651م بود. 
اسکون همچنین از مراکز مذهبی آغازینِ اسکاتلند به‌شمار می‌رود. در 1120م، یک صومعۀ آوگوستینی جایگزین نیایشگاه کالدیِ (سِلتیِ) واقع در اسکون شد، اما این صومعه در دوران اصلاح دینی غارت، و به آتش کشیده شد و امروزه در جای آن، ساختمان بزرگی به نام کاخ اسکون (1803- 1808م) قرار دارد. روستای قدیمی اسکون در اطراف این کاخ جدید تبدیل به پارک شد و روستای جدید اسکون در شرق آن ساخته شد. 

جمع‍‌ (2001م) اسکون جدید: 430‘4 تن. 

مآخذ

CE, 6th edition; EB, 2010; ME, 2008.
بخش جغرافیا