استین، مری

اُستین \ o(ā)stin\ ، مِری (1868-1934م/ 1247-1313ش)، با نام خانوادگیِ پدریِ هانتِر، داستان، نمایشنامه و مقاله‌نویس آمریکایی که تألیفاتی هم دربارۀ فرهنگ سرخ‌پوستان آمریکا و مسائل اجتماعی دارد.
استین در ایالت ایلینویز زاده شد و پس از پایان تحصیلات دانشگاهی در 1888م، مدتی به آموزگاری پرداخت و سپس با خانواده‌اش به کالیفرنیا رفت. او در آنجا دوست و وقایع‌نگار قبیله‌های سرخ‌پوست شد. نخستین کتابش «سرزمین کم‌باران» (1903م)، که توصیف زندگی در بیابانهای غرب بود، بی‌درنگ شهرتی فراوان برایش به بار آورد. در پی آن، دو مجموعه داستان کوتاه بـه نامهای «زن سبـددار» (1904م)، «مرزهای گم‌‌شده» (1909م) و نمایشنامۀ «پیکان‌ساز» (1911م) را نوشت.
مری در 1905م از همسرش، استَفِرد استین، جدا شد و چندی بعد به اروپا سفر کرد. پس از دیدار با روشن‌فکران انگلستان، دیدگاههای فِمینیستی و سوسیالیستی او تقویت شد. 
استین نویسنده‌ای پرکار بود و 32 جلد کتاب و حدود 200 مقاله منتشر کرد. از جمله داستانهای او که در زمینۀ مسائل اجتماعی است، می‌توان از «زن نابغه» (1912م) نام برد. استین در مقاله‌هایش دربارۀ سوسیالیسم، فمینیسم و مسائل گوناگون اجتماعی که در نیومکزیکو با آنها روبه‌رو بود، بحث کرده است. زندگینامۀ خودنوشتش با نام « افق زمین» در 1932م انتشار یافت.

مآخذ

EB, 1986, 2008; ME, 2008. 
بخش ادبیات جهان