استرادا پالما

اِستـرادا پـالما \ est[e]rādā pālmā\ ، تـومـاس (1835- 1908م/ 1251-1326ق)، انقلابگر کوبایی و نخستین رئیس‌جمهور (1902-1906م) کوبا. 
او در نزدیکی شهر بایامو در کوبا زاده شد، در مقام ژنرال ارتش انقلابی، در جنگ 10 ساله (1868- 1878م) بر ضد اسپانیا شرکت کرد و در 1875م رئیس دولت موقت کوبا شد. نیروهای اسپانیایی او را در 1877م اسیر کردند. پس از آزادی، به کشور هُندوراس، و سپس به ایالات متحدۀ آمریکا رفت و خونتایِ (شورای فرماندهیِ) کوبا را در شهر نیویورک اداره کرد. استرادا پالما پس از مرگ خوسه مارتی، عملاً رهبر انقلاب کوبا شد. 
پس از جنگ اسپانیا و آمریکا (1898م)، ایالات متحده حاکمیت جزیرۀ کوبا را به مردم آن واگذاشت و استرادا پالما رئیس‌جمهور شد. 
او در نخستین انتخابات با هیچ حزبی همکاری نکرد. در انتخابات 1905م به‌سبب جلب همکاری کنگره، مجبور به اتحاد با حزب سیاسیِ محافظه‌کاران (بعداً مشهور به میانه‌رو) شد. لیبرالهای مخالف، محافظه‌کاران را به تقلب در انتخابات متهم کردند. استرادا پالما نتوانست به مطالبات فزاینده پاسخ گوید و از این‌رو، انقلاب 1906م درگرفت. در ماه سپتامبر، استرادا پالما استعفا داد و ایالات متحده به‌طور موقت، ادارۀ کشور کوبا را به‌دست گرفت. 

مآخذ

CE, 6th edition; EB, 2008; ME, 2008.
بخش مفاهیم جدید و عناوین ویژه