اره دو کرنی

اِره دو کُرْنی [ere do kornī]، اِمانوئل (1705-1763م/ 1117-1176ق)، معمار فرانسوی دربار استانیسلاف (استانیسلاس) لِشْچینْسْکی، دوکِ لُرِن، و طراح مرکزشهر نانسی که از نمونه‌های بارز طراحی شهری در دورۀ باروک است. 

اره مأمور شد که بخشهای مربوط به قرون وسطى و دورۀ رنسانس را ــ که در آن زمان خندق و بقایای استحکامات شهر بین آنها جدایی انداخته بود ــ به هم پیوند دهد. طرح اره که اجرای آن در 1752م آغاز شد، 3 ناحیه را در بر می‌گیرد: پلاس استانیسلاس میدانگاهی مستطیل شکل است که با طاق نصرتی به پلاس دو لا کاریِر، گردشگاه و خیابانی مشجر و مزین به شماری تندیس، متصل می‌شود و پلاس دو گووِنُمان(میدان دولت) میدانی زیبا و بیضی شکل است که به سبب دارا بودن ردیفی از ستونها به شکل نیم‌دایره، اِمیسیکْل (نیم‌دایره) نیز خوانده می‌شود. 
اره با آفرینش این طرح استادانه، در ردیف سرشناس‌ترین معماران زمان خود قرار گرفت. محراب اصلی کلیسای نُتردام دو بُن سِکور(1738-1741م) و مهمان‌سرای مبلغان سلطنتی که بین سالهای 1741 و 1743م برای یسوعیان بنا شد، از دیگر آثار او در نانسی است.     (108)