آرلف

آرْلُف [ārlof]، آلیکسِی گریگوریوِیچ،گراف(کُنت) (1737- 1808م/ 1150-1222ق)، افسر ارتش روسیه که در کودتا برای بر تخت نشاندن کاترین دوم، معروف به کبیر نقش مهمی داشت.
آرلف در 1749م وارد مدرسۀ افسری شد و خدمت خود را به عنوان افسر گارد آغاز کرد و مشاور نزدیک برادرش گریگوری گریگوریویچ آرلف شد که در حدود سال 1760م معشوق کاترین، همسر امپراتور پتر سوم بود. برادران آرلف با پشتیبانی گارد بر آن شدند که در شب نهم ژوئیۀ 1762 پتر را معزول کنند. آلیکسی‌آرلف کاترین را از اقامتگاهش در پِتِرهُف به سربازخانۀ گارد آورد. از آنجا اسکورتی نظامی او را تا سن‌پترزبورگ همراهی کرد و در آنجا او از سوی سر اسقفِ نُوْگُرُد طی تشریفاتی امپراتریس روسیه اعلام شد. آن‌گاه آلیکسی آرلف به کاخ پتر در اُرانینْباوم رفت، استعفای او را گرفت، دستگیرش کرد و او را به دهکدۀ رُپشا برد. چند روز بعد، پتر در حالی که هنوز تحت نظارت آرلف بود، کشته شد.
آرلف بلافاصله پس از کودتا به درجۀ سرتیپی رسید و در 1769م در جریان جنگ روس و عثمانی (1768- 1774م) فرمانده ناوگان روسیه شد که ناوگان برتر عثمانی را در نزدیکی محلی به نام چشمه (بر ساحل دریای اژه در آناتولی) در هم شکست. هرچند نقش واقعی آرلف در این پیروزی اندک بود و او از پیشروی در تنگۀ‌ داردانل نیز خودداری کرده ‌بود،‌ در سن‌پترزبورگ از او به عنوان قهرمان استقبال شد و به کُنت چِسمِنسکی (کنِت چشمه) ملقب گردید.
پس از جنگ، آرلف برای اینکه یِلیزاوِتا آلِکسِیِونا تاراکانُوا، از مدعیان بالقوۀ تاج و تخت برای کاترین به صورت تهدیدی جدی درنیاید، او را فریب داد، به کشتی خود در لیوُرنو در ایتالیا برد و در قلعۀ شلیسِلبورگ زندانی کرد (1775م). آرلف پس از این واقعه از ارتش استعفا کرد و به املاکش در لیوتْکینو رفت و به پرورش اسب پرداخت.
با این همه، بعدها جانشین کاترین، امپراتور پاوِل اول (سل‍ 1796- 1801م) او را به سن پترزبورگ فراخواند و وادارش ساخت تا در مراسم انتقال جنازۀ امپراتور پتر سوم به مقبره‌اش در کلیسای جامع پترس حواری و پولُس حواری، تاج او را حمل کند.    (100)