ارسی

اُرْسی [orsī]، پائـولـو (1859- 1935م/ 1238 - 1314ش)، باستان‌شناس ایتالیاییِ پیشگام در کاوش و تحقیق دربارۀ مکانهای باستانی مربوط به دورۀ پیش از تاریخ تا دورۀ بیزانس در سیسیل و جنوب ایتالیا.
بخش اعظم دانش کنونی دربارۀ هنر و تمدن سیسیل، به‌ویژه دورۀ سیکولی (پیش یونانی) حاصل کارِ ارسی است. او پس از انتصاب به مدیریت موزۀ سیراکوز در سیسیل (1888م)، خود را وقف سفرهای اکتشافی کرد و درنتیجۀ حفاری گورستانهای پراکنده در سراسر آن جزیره موفق به کشف فرهنگ سیکولی شد و زمینه را برای تاریخ‌گذاری 4 دورۀ آن فراهم کرد.

 حفاریهای بسیار دقیق او در شهرهای یونانی سراسر سیسیل و استانهای جنوبی ایتالیا در منطقۀ «یونان بزرگ»، مکانهای باستانی بسیاری را از دل خاک بیرون کشید و محل عملیات اکتشافی را گسترده‌تر کرد که سیراکوز و جِلا در سیسیل، و کرُتُن و لُکری در سرزمین اصلی ایتالیا از آنها ست. 
ارسی یافته‌های خود را در موزه‌های سیراکوز و منطقۀ کالابْریا گرد آورد و 300 عنوان نوشته منتشر کرد. او ناشر «بولتن دیرین قوم‌شناسی ایتالیا» و بایگانی تاریخی کالابریا و لوکانیا» نیز بود.     (131)