ارسکین

اِرْسْکین [erskīn]، تامِس (1750-1823م/ 1163- 1239ق)، حقوق‌دان اسکاتلندی عضو حزب ویگ که در حمایت از آزادیهای فردی نقش مهمی داشت. دفاع او از سیاستمداران و مصلحان مختلف که به خیانت و جرایمی از این قبیل متهم شده بودند، موجب توقف اقدامات سرکوبگرانه‌ای شد که حکومت بریتانیا پس از انقلاب فرانسه آغاز کرده بود. او در تدوین قانون مسئولیت جزایی نیز شرکت داشت. 
ارسکین اگر چه پس از تحصیلات مقدماتی می‌خواست در یکی از رشته‌های‌علمی به تحصیل بپردازد، اما به‌سبب محدودیت مالی خانواده‌اش، شغلی در نیروی دریایی سلطنتی دست‌وپا کرد. او در 1764م، درجه‌دار نیروی دریایی شد، اما پس از چند سال خود را به نیروی زمینی منتقل کرد. ارسکین با مطالعۀ مستمر، به ویژه در زمینۀ ادبیات انگلیسی، به آموخته‌های خود افزود. جزوۀ بدون امضای او به نام «ملاحظاتی در باب سوء رفتارهای فراگیر در نیروی زمینی بریتانیا» (1772م) خوانندگان بسیاری پیدا کرد. 
وی در 1775م در مدرسۀ حقوق لینْکِن پذیرفته شد و در 1778م درجۀ فوق‌ لیسانس افتخاری از کالج ترینیتی کِیمبریج گرفت و پس از آن به کار وکالت پرداخت. ارسکین به سبب موفقیت چشمگیری که در یکی از نخستین وکالتهای حقوقی‌اش به دست آورد، به سرعت موقعیتی ممتاز میان وکلای مدافع انگلیسی یافت. سال بعد، در دادگاه نظامی دریاسالار اوگاسْتِس کِپِل با موفقیت به وکلای مدافع کمک کرد. دفاع پیروزمندانۀ او از لرد جرج گُردن که به وطن فروشی و برانگیختن شورشهای ضد کاتولیکِ 1780م متهم شده بود، دکترینِ حقوقیِ انگلیسی «خیانت حُکمی» را یکسره ویران کرد ــ خیانت حکمی خیانتی است که بر اساس رفتار یا مجموعه‌‌ای از اعمال شخص به وی نسبت داده می‌شود، هر چند هیچ یک از کارهایش به تنهایی دلالت بر خیانت ندارد. ارسکین در پی قطع روابط تجاری بریتانیا با فرانسه که در جنگ استقلال ایالات متحده، برضد بریتانیا وارد شده بود (1778م)، در بسیاری از دعواهای عمده حضور داشت. 
در 1784م، ارسکین دفاع از یک روحانی را که به افترا زدن متهم شده بود، به عهده ‌گرفت، ولی در این کار توفیق نیافت. نطق ارسکین در دفاع از کتاب‌فروشی که به افترا زدن متهم شده بود، یکی از یادگارهای آثار مکتوب دربارۀ آزادی در انگلستان است. دفاع ناموفق ارسکین از تامس پِین که به دلیل انتشار «حقوق بشر»، توسط ویلیام پیت، نخست وزیر بریتانیا به خیانت متهم شده بود، سبب گردید که شغل وکیل و مشاور حقوقی پرنسِ ویلز را از دست بدهد. 
دفاع ارسکین از سیاستمداران و اصلاحگران مختلف به اتهام خیانت و جرایم مرتبط با آن، سبب توقف اقدامات سرکوبگرانۀ ویلیام پیت در واکنش به ناامنی و هراس ناشی از انقلاب فرانسه و پیامدهای آن شد.
ارسکین در 1800م با اثبات جنون جیمز هَدفیلد که سعی در قتل جرج سوم کرده بود، دفاع موفقیت‌آمیزی از او کرد. دفاعیۀ ارسکین در این محاکمه خدمت مهمی به قانون مسئولیت جزایی انگلستان است. 
ارسکین، دوست صمیمی بعضی از رهبران حزب ویگ، از 1783 تا 1784م و نیز از 1790 تا 1806م نمایندۀ مجلس عوام بود و پس از آن عنوان بارون به او داده شد.
ارسکین در اواخر عمر به سبب نقشی که در دفاع از ملکه کارولین، همسر جرج چهارم به عهده داشت، شهرت فراوانی به دست آورد. جرج در برابر مجلس اعیان، همسرش را به اتهام زنا به محاکمه کشیده بود تا او را از حقوق و عناوینش محروم کند. 
مجموعه‌های زیادی از سخنرانیهای ارسکین در دادگاه که به چاپ رسیده است، مبین علاقۀ او به پرونده‌هایی بود که از آنها دفاع می‌کرد. لرد کَمبِل، رئیس دیوان عالی انگلستان و نویسندۀ «زندگی‌نامۀ رؤسای دیوان عالی»‌گفته است که ارسکین در مقام وکیل مدافع، «درگذشته و امروز، همتایی نداشته است».     (112)