ادیتی

اَدیتی [adītī] (در سنسکریـت: بی‌حد و مرز)، تجسم بی‌نهایت و نیز مادر گروهی از خدایان به نام آدیتْیهها در مرحلۀ وِده‌ای اساطیر هندو. وقتی ادیتی در حکم الاهه‌ای از آغاز جهان درنظر گرفته شود، مادر خدایان بسیار است؛ ازجمله ویشنو در تجسّدش به صورت «کوتوله»، و در ظهور بعدی‌اش در قالب کریشنا. ادیتی نگهدارندۀ آسمان و تمامی هستی است و زمین را می‌پرورد. با اشاره به این مفهوم است که او را غالباً به شکل گاو نمایش داده‌اند. 
هویت و شمار آدیتیه‌ها، پسران ادیتی مشخص نیست. وَرونه رئیس آنان است و همۀ این پسران، همانند خودِ ورونه، پاسداران ریته (نظم الاهی) خوانده شده‌اند. در یکی از سرودهای مقدس، آنان ورونه، میتْره، اَرْیَمَن، دَکْشه، بهَگه و اَمْشه نامیده شده‌اند. گاهی دکشه از این فهرست حذف می‌شود و اینْدره، سَویتْر (خورشید) و دهاتْر به آن افزوده می‌شوند. گاهی آدیتیه‌ها همۀ خدایان را شامل می‌شوند. در دوران متأخر شمار آنها به 12 افزایش یافت و آدیتیه‌ها به 12 ماه سال مربوط شدند. آدیتیه به صورت مفرد، نامی برای خورشید است.     (131)