تاکنون نگاهی که از طرف اغلب متولیان هنر کشور به آیینهای نمایشی ما شده است فارغ از بسترهای اصلیشان که همان تکایا و مجالس خودجوش مردمی بوده است، نگاهی موزهای بوده و کمتر پیش آمده و به چشم دیدهایم تلاشی مؤثر و مستمر جهت حفظ، اشاعه و بهرهبرداری پویا از این آیینهای ارزشمند سامان بپذیرد؛ هرچه تا امروز رخ داده محصول فعالیت و خون جگر خوردن تکستارههای درخشان عرصه تئاتر ایران بوده که بعضاً بهواسطه شاگردانشان ادامهدار شده است
خیلیها بر این باورند که عمر تعزیه به سرآمده و زمان و تغییرات دائمی و پرسرعت پدیدهها و بازآفرینی مدام باورها و مفاهیم، آن را محتوم و محکوم کرده است به زوال. اما برخی دیگر معتقدند که تعزیه نیز مانند هرگونه نمایشی دیگر، برای پویایی و تحرک، نیاز به نوآوری و تغییراتی دارد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید