در پژوهش های تاریخی و سندشناختی، عقدنامه ها از اسناد معتبر و درخور اعتنا به شمار می آیند. عقدنامه نوعی سند شرعی است که علاوه بر محتوای حقوقی، اطلاعات مفید فرهنگی ـ اجتماعی، تاریخی، ادبی و هنری را در بطن خود نهفته دارد. عقدنامه ای که در این مقاله معرفی می شود، به سال 1320 قمری در هفتمین سال سلطنت مظفرالدین شاه قاجار منعقد گردیده و صدوهجده سال قمری قدمت دارد.
میرزا ابراهیم دستان مشهور به یغمای ثانی فرزند ابوالحسن یغمای جندقی، سراینده نامی عصر قاجار، خود گوینده ای زبردست بود و در سرودن انواع شعر مهارت داشت. او به سال 1242 ق در خور بیابانک دیده به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی او در همانجا گذشت. بعدها به هدایت پدرش یغما به تهران آمد و در تشکیلات نظامی عصر ناصری به خدمت پرداخت و به درجه سلطانی (=سروانی) نائل آمد، اما در نبردی که با گروهی از شورشیان بلوچ کرد به سختی شکست خورد و گروهی از سربازانش به هلاکت رسیدند.
هدف از معرفی این سند مهرنامه، مطالعه وضعیت زنان در دوره قاجار است. در این دوره همۀ مردم، چه سرشناس و ثروتمند چه رعیت و فقیر، همگی دارای عقدنامه بودند. در واقع نوشتن آنچه میان خانواده های دو طرف موردِتوافق بود، در هر شهر و روستایی مرسوم بود
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید