اخبار

نشست «ما و میراث فکری سهروردی» روز سه شنبه ۲۷ شهریور در سالن حافظ خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

شهاب‌الدین سهروردی با مطالعه، تحقیق و خلاقیت ویژه‌ای که داشت، توانست روشی که توسط ابن‌سینا آغاز شده بود، به سرانجام رسانده و مکتب جدیدی به نام «فلسفه اشراق» بنا نهد.

سهروردی در سال 1155 میلادی در شهرسهرورد زنجان‌ زاده شد. دنبال دانش و دایم‌السفر بود. به حلب و سوریه نزد فرزند صلاح‌الدین ایوبی، ظاهرشاه رفت و ظاهرا شیخ را بسیار دوست ‌داشته، اما به سعایت و حسادت بزرگان شهر حكم تكفیر وی صادر می‌شود.

شهاب‌الدین سهروردی معروف به شیخ اشراق (۵۴۹ ـ ۵۸۷ق) از بزرگ‌ترین فیلسوفان متأله ایران و احیاگر «حکمت خسروانی ایران باستان» و بنیانگذار فلسفه اشراقی است. او در سفر به حلب سوریه، با ملک ظاهر پسر صلاح‌الدین ایوبی آشنا شد و در حلقه دانشوران مورد علاقه او قرار گرفت؛ اما سخنان بی‌پرده‌اش در بیان معتقدات باطنی، به مذاق قشریون خوش نیامد و به دستور صلاح‌الدین در ۳۸ سالگی کشته شد. هشتم مرداد روز بزرگداشت اوست.

شیخ شهاب الدین سهروردی از فلاسفه و عرفای قرن ششم است. او عمر زیادی نداشت؛ اما همان روزهای کوتاهی که در این دنیا گذراند، به تحصیل علم و فلسفه مشغول شد.

شیخ شهاب الدین سهروردی عارف اندیشمندی است که حکمتی به نام اشراق را بنیان گذاشت و رساله‌ای به نام عقل سرخ را قلم زد. این رساله فلسفی و به زبان رمز است. نکته قابل توجه، کاربرد شیخ از عناصر و اساطیر اوستایی و شاهنامه در این رساله است.

فلسفه، حکمت، هنر و دانش شالوده‌های بنیادین فرهنگ و تمدن ایران در گذرگاه‌های سخت تاریخ بوده است. در روزگاری که جهان غرب با سد نفوذناپذیر حاکمیت کلیسا در تولید دانش مواجه بود سپهر ایران درخشان از خورشید دانشی بود که در محنت گاه حیات دانشمندان ایرانی تولید و تا هزاره‌ها پس از حیاتشان همچنان گوهری درخشان بر تارک تاریخ ایران….

شیخ شهاب‌الدین سهروردی (۵۴۹ – ۵۸۷ ق) با نبوغ، خلاقیت و ابتکار، ترکیب افکار و آرا و تفکر جهانشمول خود احیاگر متافیزیک و فلسفه مبتنی بر نور بوده که در آن فهم به مثابه درخشش و اشراق است.

شهاب الدین یحیی ابن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروردی، ملقب به شهاب‌الدین، شیخ اشراق، شیخ مقتول و شیخ شهید ، فیلسوف نامدار ایرانی اهل قیدار از استان زنجان ایران است.

سهروردی یکی از درخشانترین چهره‌های اندیشه و فرهنگ ایرانی است و حق او به رغم اهمیت فراوانی که از این لحاظ دارد چنان که شایسته است ادا نشده است. در تاریخ فرهنگ ما سهروردی از جهتی قرین و قرینه فردوسی است.