سمیه مشایخ، پژوهشگر زبان سغدی، گفت: زبان سُغدی در دوره ایرانی میانه، یعنی تقریباً از قرن اول میلادی تا قرن نهم / دهم میلادی، در منطقه سُغد بخشی از فرارود، شامل شهرهای مهمی مانند سمرقند، بخارا، پنجکنت و تاشکند، به‌عنوان زبان اصلی مردم سغد و همچنین به‌عنوان زبان میانجی تجاری در سراسر جاده ابریشم رواج داشته است.
زهره زرشناس می‌گوید: در ایران حتی یک سطر متن سغدی نداریم و تمام دست‌نوشته‌های سغدی در چهار شهر بزرگ دنیا نگه‌داری می‌شود. چون باستان شناسانی که حفاری‌هایی در آغاز سده بیستم میلادی در واحه‌های تورفان در ترکستان شرقی انجام دادند و بخش بزرگی از متنهای سغدی را بدست آوردند، از کشورهای شوروی ( روسیه امروزی)، آلمان، فرانسه و انگلیس بودند، این غنیمت را بین خودشان تقسیم کردند.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید