معصومعلی پنجه، استادیار گروه تاریخ و باستان‌شناسی گفت: عالم‌زاده یکی از آخرین بازماندگان «مکتب دقت» است. او پیرو قزوینی، مینوی و یزدگردی است. سرلوحه کار پژوهشی هادی عالم‌زاده، این جمله استادش امیرحسن یزدگردی بوده است: «عطر یک مقاله خوب، عالم را می‌گیرد»!
اسماعیل حسن‌زاده، پژوهشگر تاریخ گفت: منابع تصویری یکی از منابع جدی در تاریخ‌نگاری ایران است ولی متاسفانه آنها را نادیده می‌گیریم. حتی از مینیاتور تا نگارگری و نقاشی‌ها و بعد در دوره جدید عکس‌ها نادیده گرفته می‌شوند.
اگرچه بسیاری از گونه‌ها گذر زمان را نشان می‌دهند، فقط گونهٔ ما(هومو ساپینس)، قادر است گزارش‌ها یا خاطرات رویدادهای گذشته را به داستان یا «تاریخ» تبدیل کند و به دیگران انتقال دهد.
تاریخ‌نگاری، مسیر بالنده و امیدواركننده‌ای را در كشور ما پیش گرفته است. این دانش، دست‌كم برای نگاه داشتن به هم‌پیوستگی با میراث نیاكان‌مان و ارایه ضوابط و قواعدی در این زمینه، نیازمند واكاوی و بازخوانی نوشته‌های بازمانده از مورخان مسلمان پیشین است.
یعقوبی یک شخصیت ایرانی است. به لحاظ اعتقادی، بینش، دانش و رویکرد متفاوتی دارد و شخصیت دگراندیش را می‌توانیم برای او در نظر بگیریم. او با تحولات ایران همنوا است و در عصری که تحولات در پرتو نظام‌های امارتی رخ می‌دهد او در تحولات دخیل است.
با حضور جمعی از چهره‌های علمی، اساتید حوزه ادبیات و تاریخ و اهالی فرهنگ‌دوست به همت کتابخانه های عمومی خلیج فارس بوشهر، کتاب رویکردهای تاریخنگارانه فردوسی به تاریخ ساسانیان که به زیرطبع آراسته شده، رونمایی شد.
عیسی عبدی، پژوهشگر و مولف حوزه تاریخ گفت: مورخان غربی نیازمند خوانش متقابل تاریخ از منظر کشورهای غیراروپایی هستند و مورخان شرق نیازمند بازخوانی انتقادی تاریخ‌هایی هستند که از دریچه ذهنیت غرب برای آنها نوشته شده است.
پروین ترکمنی‌آذر، مولف کتاب «تاریخ‌نگاری و تاریخ‌نگری مورخان ایرانی» معتقد است ساختار اجتماعی و فرهنگی هر دوره بر معرفت تاریخی مورخان تاثیر می‌گذارد، ولی نباید فراموش کرد که اندیشه و تفکر مبتنی بر خرد تاریخی ایرانی و معرفت دینی آنان می‌تواند وجه تمایز نوشته‌های تاریخی آنان از سنت تاریخ‌نویسی مسلمانان غیرایرانی باشد.
سید ابوالفضل رضوی می‌گوید: یک اثر پیش از آنکه یک منبع تاریخنگارانه محسوب شود یک منبع ادبی است و بخشی از میراث ادب فارسی است که خود با سبک و هویت ایرانی عجین است.
کتاب «تاریخ‌نگاری فارسی در ایران میانه» پس از بیان مختصری توضیحی کارنامه علمی نویسندگان فصول و سخنانی درباره اهمیت و ضرورت تاریخ‌نگاری فارسی از حیث نسبت میان تاریخ و ادبیات؛ به حرفه مورخ، روند تکوین و تحول تاریخ‌نگاری در فارسی و در خاتمه ویژگی تاریخ‌نگاری و آثاری که در دوره مغول و تیموری به نگارش درآمده‌اند به تفصیل می‌پردازد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید