اخبار

در ابتدا خوب است بدانید که ما تا هفتاد هشتاد سال پیش مفهومی به اسم طنز، با این معنایی که امروز داریم استفاده می‌کنیم، نداشتیم. معنای تحت‌اللفظی طنز مسخره کردن، به سخره گرفتن، کوچک شمردن و برشمردن عیب‌ها و ایرادات افراد است. مثلاً در دیوان حافظ هم هرجا طنز آمده به‌معنی به سخره گرفتن و شوخی کردن است یا استهزا کردن. طنز هیچ‌وقت به این مفهومی که ما امروز به کار می‌بریم نیست.

آن ها که هنوز درخانه‌های‌شان آرشیوی از مجله «گل‌آقا» دارند یا در روزگار دور، انتشار آن را پیگیری می کردند و مخاطب جدی این نشریه طنز بودند خیلی خوب به خاطرش می آورند.همین که از «ملانصرالدین»حرف بزنیم انگار یک نام است که در ذهن مخاطب زنده می شود.«ابوالفضل زرویی‌نصرآباد» هر چند که القاب بسیار دیگری در مطبوعات ایران داشت، القابی چون «چغندر میرزا»، «ننه قمر»، «کلثوم ننه»، «آمیز ممتقی»، «میرزا یحیی» و... ، اما بیش از همه با لقب ملا نصرالدین شناخته و به یاد آورده می شد و حالا این ملانصرالدین دوست داشتنی مطبوعات ایران در 49 سالگی رخ در نقاب خاک کشیده است.

با اسم‌های «ملانصرالدین»، «چغندر میرزا»، «ننه قمر»، «کلثوم ننه»، «آمیز مَمتقی»، «میرزا یحیی» و «عَبدُل» در نشریاتی مانند گل آقا، همشهری، جام جم، ایرانیان، انتخاب، زن، مهر، کیهان ورزشی، بانو، جست‌و‌جو، عروس و تماشاگران طنز نوشت و یک روز آنچه داشت برداشت و با خود برد کنج خانه‌ای در احمدآباد مستوفی و به عزلت عمر گذراند.

ابوالفضل زرویی نصرآباد، شاعر و طنزپرداز سرشناس کشورمان، شنبه دهم آذر، بر اثر عارضه قلبی درگذشت. زرویی نصرآباد که سال‌ها از بیماری دیابت و نارسایی کلیه و ریه رنج می‌برد، بارها در بیمارستان بستری و جراحی شد. او فروردین سال ۹۲ پس از سکته قلبی، بار دیگر در بیمارستان بستری شد و تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت.

ابوالفضل زرویی نصرآباد در نشست ادبی رمز طنز روایتی از مقایسه ادبیات ماکیاولی و عیبد زاکانی ارائه داد.