دبیرخانۀ همایش بین‌المللی «انسان‌شناسی در حکمت ابن‌سینا» اولین نشست تخصصی همایش را با عنوان «نقش عقل عملی در اخلاق سینوی» برگزار می‌کند.
باید به بهانه‌های مختلف، «پهلوان‌های زنده» را نیز دریافت و اگر قابل ستایش هستند، آنها را ستود؛ خاصّه پهلوانانی که از قدرت و ثروت در این کشور سهمی ندارند و برای ستایشگران آنان بیم چاپلوسی در راه رسیدن به منافع مادی نمی‌رود!
ابوالفضل خطیبی شاهنامه‌پژوه به تشریح نسخه نویافته یکی از کهن‌ترین شاهنامه‌ها که در سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران نگهداری می شود، پرداخت و گفت: کهن‌ترین نسخه تاریخ‌دار ولی ناقص شاهنامه مورخ ۶۱۴ ق در کتابخانه شهر فلورانس و کهن ترین نسخه کامل آن، مورخ ۶۷۵ق در موزه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شوند و می‌توان گفت هیچ یک از نسخه‌های محفوظ در کتابخانه‌های ایران چندان قدیمی و معتبر نیستند و به تصحیح شاهنامه چندان کمکی نکردند.
از آن‌جا که اثری از هخامنشیان در شاهنامه و بالطبع در خدای نامۀ عصر ساسانی نیست، از ابتدای شکل گیری مطالعات بر دودمان ساسانی، همواره بحث بر این بوده که آیا ساسانیان از هخامنشیان آگاهی داشته اند یا خیر.
در میان آثار ادب فارسی، شاهنامه بی شک نزدیک ترین آنها به سامانۀ باور شناختی ایران باستان است. در این مقاله کوشیده ایم که با استفاده از روش تحلیل محتوا نشانه های استوار و گمان آمیز دو امشاسپند خرداد و امرداد را در شاهنامه تحلیل نماییم. هدف پژوهش پاسخ به این سؤال است که چرا اندیشۀ امشاسپندان با وجود اهمیت معرفتی آن در متن شاهنامه به حسب ظاهر چنین کم اثر و بی فروغ است.
سجاد آیدنلو جوان‌ترین شاهنامه‌پژوه کشور چهره‌ای شناخته شده در مجامع علمی ایران و خارج از کشور است. او در این گفت‌وگو با برشمردن عناصر هویت ملی، نسبت هریک را با شاهنامه فردوسی می‌سنجد و درنهایت به جایگاه آذربایجان در شاهنامه و جایگاه شاهنامه در آذربایجان می‌پردازد. این نویسنده پرکار ارومیه‌ای علاوه بر نگارش مقالات پرشمار علمی و ادبی 18 سال از عمر خود را صرف تألیف کتاب «آذربایجان و شاهنامه» کرده که بسیار مورد توجه و استقبال مخاطبان بویژه در آذربایجان قرار گرفته است
سجاد آیدنلو مطرح کرد: «تقابلی که در این چند سال اخیر میان زبان فارسی و زبان‌های مادری می‌بینیم، در گذشته وجود نداشته است و می‌توان گفت یک پدیده خصمانه و ستیزه‌جویانه است.»
داستانهای شاهنامه را از نظرگاه توصیف تاریخ و توالی تاریخی به سه دورۀ اساطیری و پهلوانی و تاریخی تقسیم کرده اند: از آغاز تا عهد فریدون را اساطیری و پادشاهی فریدون تا اسکندر را عهد حماسی / پهلوانی و پس از آن را دوران تاریخی خوانده اند.
دکتر احمد تمیم‌داری در یادداشت اختصاصی برای ایبنا نوشت: پس از ترجمه شـاهنامه به ديگر زبان‌های زنده جهان، دگرگونی‌های مثبت و تكامل اجتماعی را در جوامع وابسته به آن زبان‌ها، شاهد هستيم.
شاهنامه تنها کتاب دیروزهای ایران نیست؛ کتاب اکنون و آینده ایران نیز هست. از بخت‌یاری و سرافرازی ماست که چراغ راهی چون شاهنامه پیش روی ماست.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید