اخبار

حرفه‌ی ویراستاری در شمار حرفه‌های پرتنش است. سروکار داشتن با آثاری که به دیگران تعلق دارد، ورود به حیطه‌ی آنان و دخل و تصرف در اثری که آفریده‌ی دیگری است و حقوق مادی و معنوی آن به او تعلق دارد، نمی‌تواند از تنش و چالش برکنار باشد.

این روزها یافتن ویراستار ادبیِ محیط و مسلط در کشور، ویراستار ادبی به معنای واقعی کلمه، اگر ناممکن نباشد، بسیار دشوار است؛ آن هم به رغم این همه فارغ‌التحصیل در رشته‌ی ادبیات در مقاطع مختلف. البته برای پرهیز از هرگونه سوء برداشت، همین‌جا بی‌درنگ تاکید می‌شود که مقصود، چه به صراحت و چه به اشارت و کنایت، نادیده گرفتن ارزش یا کاستن از ارزش تخصص فارغ‌التحصیلان این رشته نیست.

استاد روان‌شاد ایرج افشار(۱۶ مهر ۱۳۰۴- ۱۸ اسفند ۱۳۸۹) را معمولاً از کتابداران بزرگ، از استادان کتابداری و کتاب‌شناسی، و مدیر یکی از بزرگ‌ترین کتابخانه‌های کشور می‌شناسند، جدا از تبحرهای دیگر او در رشته‌های دیگر، یا اشتهار بین‌المللی‌اش در عرصه‌ی ایران‌شناسی، و معروفیتش در زمینه‌ی انتشار کتاب‌ها و نشریه‌های بی‌شمار. اما کسانی که بیرون از حوزه‌ی کتابداری هستند، شاید باخبر نباشند که او با چه چالش‌هایی در همین حوزه، و با چه کش‌مکش‌هایی با شماری از کتابداران، و با چه اختلاف دیدهایی بر سر مسائل کتابداری ایران رو به رو بوده است.

رمز موفقیت علی دهباشی در انتشار مداوم و پیگیرانۀ نشریه‎ های فرهنگی و با همکاری عده‎ای پرشمار از اهل قلم در چیست؟ رواست که استادان روزنامه‎ نگاری و تاریخنگاران مطبوعات به این پرسش پاسخ بدهند، نه من که روزنامه ‏نگار نیستم، پژوهش‎گر ساده ‎ای هستم که از اواسط عمر مجلۀ کلک، و سپس از آغاز انتشار دوماه‎نامۀ بخارا تا کنون، با این دو نشریه، که سردبیری‌اش با علی دهباشی بوده است، همکاری قلمی داشته ‎ام.

اگر استاد احمد سمیعی را بردارند ببرند و تک و تنها در جزیره‎ای متروک و بدون سکنه به حال خود رها کنند، به احتمال نزدیک به یقین از فردای آن روز برنامۀ کار منظم و روزانۀ او از این قرار خواهد بود: صبح زود از بستر برمی‎‌خیزد و کوتاه زمانی بعد پشت میز می‌‎نشیند و می‎‌خواند و یاداشت برمی‏‌دارد و می‏‌نویسد تا جایی که از خستگی از پا در آید.

فلسفه با هیچ چیز در تعارض نیست، مگر با ساده و سطحی نگری. ژورنالیسم هم الزاماً نه ساده نگر است، نه سطحی نگر. اگر ژورنالیسم در دوره هایی و در جاهایی به ابتذال دچار می شود، دلایلش را نه در سرشت روزنامه نگاری که در جاهای دیگری باید جست، به ویژه در عرصه های فرهنگ، سیاست و جامعه.

دانشنامه ایران یکی از مهمترین پروژه های مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی است. این پروژه، کشور ایران و دیگر کشورهای فارسی زبان دنیا را صاحب دانشنامه ای مفصل به زبان فارسی می کند. نمونه های موفق کمی از یک دانشنامه کامل و جامع در دنیا وجود دارد که بریتانیکا، آمریکانا، کلمبیا نمونه هایی از آنها هستند اما به گفته عبدالحسین آذرنگ دانشنامه ایران قرار است چیزی فراتر از این دانشنامه ها ارائه دهد.

«تاریخ نشر کتاب در ایران» عنوان کتابی است که عبدالحسین آذرنگ این روزها مشغول تالیف آن است. عبدالحسین آذرنگ، نویسنده، پژوهشگر و دانشنامه نگار چندین سال است که وقت خود را صرف تحقیق و پژوهش روی حوزه تخصصی رابطه نشر و ارتباطات کرده است و تا کنون مجموع 12 جلد کتاب حاصل تلاش چندین ساله وی در این حوزه است.