1403/12/19 ۱۱:۰۷
نخستین شواهد تاریخی رواج شعر سعدی در تصوف هند
در تاریخ سوم شعبان ۷۰۷ قمری، یک تن از شاعران مشهور هند، امیر حسن سجزی دهلوی (زنده در ۷۲۷ق)، ملقب به «سعدی هند»، بر آن شد تا تقریرات و گفت‌وگوهای شیخ خویش نظام‌الدین اولیا بدائونی (درگذشت: ۷۲۵ق) را در کتابی زیر عنوان فواید الفؤاد جمع و تحریر کند و بدین‌گونه با نگارش این کتاب هم تعالیم نظام‌الدین را به صوفیان بعدی چشتی منتقل ساخت و سبب مزید شهرت این شیخ صوفی در ادب عرفانی هند گشت و هم ژانر نوینی زیر عنوان ملفوظات برای ثبت و ضبط تعالیم مشایخ صوفی هند در وجود آورد که سخت مقبول خانقاهیان هند واقع شد و زان پس آثار متعددی به تقلید از آن به رشته تحریر درآمد و حتی به برخی از صوفیان سلف هم منسوب گشت…
متن کامل مقاله را اینجا بخوانید.
منبع: فرهنگستان زبان و ادب فارسی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید