معانی نمادین ماه در اسطوره ها و ایران باستان و بازتاب آن در اندیشه مولانا جلال الدین بلخی

1396/9/12 ۱۲:۵۱

این مقاله به منظور بررسی نمادین، مقام و موقعیت ماه در میان مردم ایران زمین از دیرباز و بازتاب اسطوره یی آن در اندیشه ی مولانا است که با روش کتابخانه ای نگاشته شده است. سعی شده که پس از استخراج کاربردهای گوناگون ماه در غزلیات و مثنوی مولانا، همچنین کاربردهای نمادین ماه در اسطوره ها با استفاده از روش تحلیل محتوا به طبقه بندی، توصیف و بازتاب معانی نمادگونۀ ماه به صورت های مختلف و تأثیر کاربرد آن در اندیشۀ مولانا پرداخته شود.

محمدرضا صرفی - نجمه اکبری جور

چکیده: این مقاله به منظور بررسی نمادین، مقام و موقعیت ماه در میان مردم ایران زمین از دیرباز و بازتاب اسطوره یی آن در اندیشه ی مولانا است که با روش کتابخانه ای نگاشته شده است. سعی شده که پس از استخراج کاربردهای گوناگون ماه در غزلیات و مثنوی مولانا، همچنین کاربردهای نمادین ماه در اسطوره ها با استفاده از روش تحلیل محتوا به طبقه بندی، توصیف و بازتاب معانی نمادگونۀ ماه به صورت های مختلف و تأثیر کاربرد آن در اندیشۀ مولانا پرداخته شود.

یکی از نتایج مهم این بررسی این است که نمادها بر آموزه های دینی، فرهنگی و اساطیری نقشی بنیادین دارد و در مفاهیم ویژه ای که مولانا در این زمینه از آنها ارائه می کند، نقش و تأثیر فوق العاده ای گذاشته است؛ بنابراین، برخی از برداشت های مولانا از کاربرد واژه ماه، کاملاً ابداعی و نتیجۀ تراوشات ذهنی اوست و برخی دیگر در سنت های فرهنگی ریشه دارد. بنابراین شکل گیری مفاهیم نمادین ماه از یک سو از جهان بینی خاص مولانا و برداشت های شخصی و ابداعات او سرچشمه می گیرد و از سوی دیگر برگرفته از آشنایی او با مفاهیم، ادبیات، اندیشه های کهن و اسطوره ای ایران زمین است.

مطالعات ایرانی، سال یازدهم پاییز 1391 شماره 22

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی